Okuduğum ilk Annie Ernaux kitabıydı. 60 sayfanın hacmine göre çok yoğun ve çok güzel bir okuma tecrübesi oldu. Ernaux son derece kişisel bir yerden yazıyor ve annesinin hayatını anlatıyor bize. Bireysel olanı anlatırken toplumsal olana dair ne çok şey anlatıyor. İçlerinde yaşadıkları çağ, insanlar, değerler değişirken annesinin nasıl konumlandığını, o dönüşümlerin onda (ve dönemin diğer kadınlarında) nasıl yansımaları olduğunu da aktarıyor. Okura şirin gözükmek gibi bir derdi yok. Kirli çamaşırları saklamıyor. Aksine “olanı, olduğu gibi” anlatırken hem içinde barındırdığı öfkeyi, hem de öfke duyduğu kimliği nasıl benimsediğini net bir biçimde görebiliyorsunuz. Annesine karşı duyduğu, zaman zaman acımasızlığa varan öfkesini gizlemeye veya meşrulaştırmaya hiç çalışmıyor. Çok çalışan ve alt sınıfa mensup annesinin, kendi sahip olamadıklarını kızına sunmak için çok çalışması, çabalaması, ama kızı o şeylere sahip oldukça da bir tür öfke ve kıskançlık duyması, minnet beklemesi... Ne kadar insani, ne kadar tanıdık ve aslında "hiç öyle şey olur mu canım" denilen ve inkar edilen bir durum. Ama gerçek. İnsan olmak kusurlu bir var olma hali işte. Annelik de -ne kadar yüceltmeye çalışırsak çalışalım- bu kusurları içinde barındırıyor. Kitabın samimiyetini, yetişkin bir kadının annesi ile olan ilişkisini olanca somut gerçeklerle saptırmadan anlatışını anlayabilmek için, aşağıda minik bir alıntı bırakıyorum; "Yazarken kimi zaman 'iyi' anneyi, kimi zaman da 'kötü' yü görüyorum. Çocukluğumun en ücra köşelerinden gelen bu zıtlıktan kurtulmak için sanki başka bir anneyi ve başka bir kızı anlatmaya çabalıyorum. Bu yüzden, olabildiğince tarafsız yazıyorum ancak bazı sözler (Ya başına kötü bir şey gelirse) benim için diğerleri gibi soyut olamıyor (örneğin, bedenin ve cinselliğin reddi). Bunları anımsadığımda, on altı yaşımdakiyle aynı yılgınlık hissine kapılıyorum ve bir an için, yaşamımı en çok etkileyen kadını, sünnetçi kadın klitorisi kesip alırken, küçük kızlarının kollarını arkadan tutan Afrikalı annelerden ayırt edemiyorum." Bir annenin 44 yaşındaki kızı, ve 13 yaşında bir kız çocuğunun annesi olarak kitabı çok sevdim...

Bir KadınAnnie Ernaux · Cem Yayınevi · 19931,617 okunma

·

132 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin Alper