Öncelikle kitap seçiminden dolayı Fazilet hanımı kutluyorum ve okumamıza vesile olduğu için de teşekkür etmek istiyorum. #koaladankitaplarokumagrubu olarak Ocak ayının ikinci kitabı olan İdrisilerin Evi'nden aldığım keyfi umarim kelimelere dökebilirim. Şunu ifade edeyim ki her satirda kendimi olayların içinde hissetmem müthiş bir duyguydu. Sanki sahneler gözümde canlanırken, roman kahramanları beni görmeden onların arasında dolaşıyormuşum gibi bir duyguya kapıldım. Hemen her yorumda göreceğimiz gibi kitabın olağanüstü güzel olan giriş cümleleri daha başlangıçta hoop sizi eserin içine çekiveriyor. Gazale Alizade için şöyle diyor bir ropörtajda çevirmen Zeynep Özel : Şair bir anne, tüccar bir baba, salkım söğüt ağaçları içinde havuzlu güzel bir İran evi, edebiyat mahfillerinin ortasında yalnız bir kız, hayalî arkadaşı Hüseyin’den dinlediği hikâyeleri mırıldanıp not aldırışı, on dört yaşında çıkan ilk kitapla gelen şöhret, Tahran Siyasal Bilgiler Fakültesi'ndeki eğitimini zoraki bitirerek Sorbonne’a gidiş, sinema ve felsefe alanlarında lisansüstü çalışmalar, doktorada İşrâki felsefe bağlamında Mevlânâ… İran’ın ünlü şairlerinden Bijen İlahi ile kısa bir evlilik, Selma isimli kızı doğduktan sonra gelen boşanma kararı, kısa sürede gelen şöhret, bol ödüllü kitaplar ve çocukluğundan beri atlatamadığı depresyona eklenen kanserin yorgunluğuyla kendini ormanda asarak ayrılış. Tasavvuf, Hinduizm ve mistisizme olan ilgisiyle harmanlanmış birikimi… (alıntı için link gzt.com/nihayet/gazale-...) İşte tam da yukarıdakine benzer bir evde geçiyor hikaye. Bu çok odalı, güzel bahçeli evde yaşayan Îdrisi hanım, onun yaşı geçgin kızı Lega ve torun Vehhab ve de yardımcıları Yaver. Kendi iç dünyalarında sessiz sakin ama maddi anlamda rahat bir yaşam sürdürürken, devrim güçlerinin eve yerleşmesiyle zamanla değişime uğruyorlar. Erkeklerin kokusundan nefret eden Lega, evde bulunan kütüphanede uzun süreler geçiren ve kendini kitaplara veren Vehhab, eski güzel günlerin hayaliyle yaşayan Îdrisi hanım işgalcilerle birlikte devinimli ve gürültülü bir yaşamanın içinde buluyorlar kendilerini. Her devrim illa başarılı olacak ve istenen düzeni getirecek diye bir kaide olmadığına göre, kitapta gerçekleştirilmeye çalışılan devrim de kendisiyle birlikte sorunlar getiriyor elbette. Ama burada bizi asıl ilgilendiren ev halkının bundan nasıl etkilendiği. Evin sakinlerinden olup genç yaşta hayatını kaybeden ama evde yaşayanların, özellikle annesi Îdrisi hanım, ayrıca Vehhab'ın da anılarını taptaze tuttuğu Rahila karakteri roman boyunca bizimle birlikte oluyor. Evde kapalı tutulan onca odadan biri de Rahila'nın odasıdır ve ölümünden sonra tek bir eşyanın dahi yeri değiştirilmemiştir. Ev hayatına sonradan dahil olan işgalcilerden Şevket (kadın) kaba ve sert görünüşlüdür. Bence başta saydığım dört ana karakter kadar ilgi çekicidir elinde kırbacıyla dolaşan Şevket. Yine işgalcilerle gelenlerden biri olan Roxana da Vehhab'ı kozasından çıkaracak kadar güzel ve gizemli bir kadındır. Romanda okuru derinden etkileyecek karakter yapıları, karakterlerin değişimleri, olaylar, kişiler o kadar çokki hangi birini yazabilirim bilmiyorum. O nedenle derinlemesine bir analiz olmadığını bile bile yazımı burada sonlandırıyorum. Ama belirtmeden geçemeyeceğim bir bölüm var ki,obsesif ve içine kapanık Lega'nın merdivenle imtihanı...Binaya dayanan merdivene önce korkarak ve Şevket'in zorlamasıyla tırmanan Lega inanilmaz bir değişime uğruyor, gönül gözü açılıyor, kendini buluyor, dünyaya, insanlara bakış açısı değişiyor. İşte bu bölümde yazarın anlatımına bayıldım

İdrisîlerin EviGazale Alizade · Ketebe Yayınevi · 202254 okunma

·

99 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Seda Ediz