Beni reddettiği halde benim için kitap yazmış bir kadın Lou Salome... Aşkıma karşılık vereceğini düşündüm hatta o sanrıya da düştüm ama o sadece felsefemle, psikolojimle ilgilenmiş, hayır hayır saatler boyu hiçbir kadın bir erkeğin sohbetine uzun süre sabredemez "içinden bu gelmeli"... İçinden gelen sohbet isteğinin dalıp çıktığımız her türlü entelektüel derin sohbetlerin bana söyleyebildiği tek şey bu kadınla ömür boyu yaşamalısın oldu... Mutluluğun yaratıcılığıma nasıl etki edeceğini bilmeden istemiştim bunu. Demiştir herhalde sevgili Nietzsche içinden. Demediği için ya da ben bir yerde okumadığım için acısını içimin en derininde hissederek ben demiş bulundum. Kitaptan bir alıntı yapayım da bir adam nasıl yıkılır, benim tarafımdam da nasıl dramatize edilerek okunur göreyim. (Ben göreyim kendime yazıyorum kardeşim okuma gözünü seveyim) “Dahası etrafımda kızıl şafaklar var ve hiçbiri kasvetli değil! Asla gerçekleşmeyeceğini sandığım şey- [son şansım ve acım için bir dost bulmak-] artık mümkün görünüyor, tüm geleceğimin ufku üzerindeki altın olasılık gibi. [Sevgili Lou’mun cesur ve zengin sezgisel ruhunu ne zaman düşünsem derinden etkileniyorum.]” Lou Andreas Salome kendisine âşık olanı reddettiği halde dehasına ilgi duyduğu için irtibatı kesmediği aslında belkide kesseydi Niçe için daha iyi olurdu diye düşündürttü beni. Birader ben kemdim bırakmadım kızı sen ne konuşuyon be abi dediğini mi duydum.. olabilir abicim. Bazen okuduğunu anlayamaz insan başka zamanlarda okuması gerektiği için. Acıya kendimi bu kadar batırıp kalamıyorum acısını anladığım adamın ellerinden tutup yalnızlığından çıkarmak istiyorum, kendim için yapamadığımı Nietzsche için yapmak istiyorum. Nietzsche'nin kitaplarını okuyup üstünde düşünmüş kritiğini yapmış psikolojisini iyi tahlil etmiş dönemin enlerinden ve enleri cezbecek akla, bilgiye, enerjiye sahip olan Lou Andreas Salome, Nietzsche için duygulardan uzak profesyonelce yazar olarak bir filozofu anlattığı biyografi niyetinede yutulabilecek akıcı tatlı bir kitap. Nietzsche ile arkadaşlıkları sevgililerin ulaşmakta beceriksiz kaldığı bir noktada ilerleyip durmuş. İnsanın sevgisini dönüştürebilmesi zaman alıyor belki Niçe bunu başarabilmişti. Belkide hiç başaramadı. İnsan hayata geri döneceği sırada hayat onu aklıyla sınarsa ne denilebilir ki hayata?

NietzscheLou Andreas-Salomé · Versus Kitap · 2007110 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Jan