Sanırım yazarın ilk kitabı. İlk kitabı olduğundan kaynaklı olsa gerek basit bir dili var, ilginç, sıra dışı cümleler daha doğrusu alt metinler yok denecek kadar az kitapta ve tabi bu da kitabın kötü yazılmış olduğu anlamına gelmez. Kitapta sokak diline önem verilmiş bunun da nedeni tabi yazarın sokağı, sokak hayatındaki dokuyu, sokaklarla bütünleşen ve dibi bulan, sokak hayatını iliklerine kadar yaşayan insanları anlattığından olsa gerek. Yazarın ele aldığı karakterlere baktığımızda bağımlıları, sefilleri, kokuşmuş kişilikleri ele almış. Kitabın olay örgüsü bölümlere ayrılırken sayfaların kronolojik sırlamasına göre verilmemiş gibi geldi. Olaylar birbirinden bağımsız anlatılmış gibi gelse de hepsinin bağlantılı ve bütünlük içerisinde olduğunu görürüz. Yazarın kitabın her bir bölümünde başka bir karakteri birinci ağızdan anlattığını görürüz bu da kitabı okunur hale getiriyor bence. Kitap baştaki sayfalarda azıcık sıksa da az biraz okuduktan sonra sayfalarda olayların içine içine doğru gitmesi okuyucuda merak uyandırıyor. Kitapta dünyadan kazık yiyen insanların kendi hayatlarını düzene sokmak için bir çıkış yolu araması ve bunun sonucunda yanlış işlere bulaşması, babalık içgüdüsü, intikam arzusu ele alınmış. Ve tabi bunlarla birlikte boşlukta olan ve hayatlarına yön vermeye çalışan kişilerin de bu olaylar zincirinde yanlış tercihlerinin kurbanı olduğunu görüyoruz. Kitapta iyi ve kötü iç içe girmiş iki zoraki kardeş gibi geldi karakterlerin psikolojik durumlarına bakarken. Ve son olarak şunu söyleyeyim, kitapta karakterlerin yaptıkları hataların bedelini ağır bir şekilde ödediğini görüyoruz. Vicdan, korku, kin gibi duygular da bunun cabası.Kitabın sonunda ise ana karakterlerden sadece birinin hayalini gerçekleştirdiğini, düzen kurduğunu görüyoruz ve yıllar sonra arkadaşı ile bir araya geliyor.

Kirli, Paslı, BozukAlican Ökmen · Ayrıntı Yayınları · 201262 okunma

·

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mazoyan