Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Giderek açık açık arttırıyorsun hüznümü ve ben açıkçası eksiliyorum Canım, ben de canım diyesi kalmıyorum dilimin ki dilimliyorsun hecelerimi Taze sürgün edilmiştim gözlerine, henüz diyecek kadar yeniydim ve az önce diyecek kadar yeni yenildim, yine yenildik Muhtemeldir ki yine gece olacak ve hiçbir gece, gün gibi açık acıları örtebilecek kadar karanlık değildir. Ve şimdi ben, kim var orada demeye lüzum görmeyecek kadar biliyorum duyduğum herhangi bir sesin senden olmayıp, sana ait olmadığını Yeri gelmedi ama yine de söyleyeyim, geleceği bilmem ama sanki gideceğini biliyordum Bu günahtan sayılmaz. Şimdi sen, ait olduğunu düşündüğün bir yerde birine sesleniyorken belki de Ve ben bundan sonra her akşam ve sabah ya da herhangi bir anında günün Düşmeye devam ederken yokluğuna Desem ki, her sabah yorgun gövdemi çek gözlerine Sürme sürme sür beni bakışlarına, Duyamayacaksın. İşte bu yüzden az çok bildiğim şeyler vardı, senin gibi mesela. Az olan ama çok bildiğim... İkimize dair hayat detaylarda gizliydi ve ben detay detay boğuldum Bütün suskunluklarım, anlaşılamamaktan, yoruldum, hiçbirşey yapmadan Dünya! Bıktım ardını toplamaktan! Herhangi birine seslenip desem ki pardon, bana bir teselli lütfen Açık olsun, açık ve net. Sıkıldım kavramların kargaşasından İçli içli seslenilmiyor adıma uzun zamandır Ve ben artık, artık kalıyorum hayatta Nerede bir hengâme kopsa ilgisizim İki adım sonrasına dahi bilgisizim Nasıl olduğuma ilişkin tüm soruları 'hiç' denilen bir cevapta biriktirdim Nerede, nasıl olduğuna dair tüm merakımı, aklıma her geldiğinde bile bile yitirdim Elbet karşılaşırız birgün Bir anlık bakışmayla kaç anı hatırlanabiliyorsa, Kaç kaçış sığdırılıyorsa bir gözgöze gelinmede Bir anda kaç anı daha öldürebiliyorsak cinayeti süslenerek Kaçanı kendi haline bırakıp kalıyorsak kalakaldığımız yerde İki ihtimalli bir suçun suçsuz tarafını oynuyorsak aynı anda O kadar zanlısıyız olup dudaklarımızda gün yüzü görmemiş kelimelerin O anda sorsak, ağzımızdan intihar edecek ilk kelime yalanla başlar İkimizde "iyiyim" deriz en iyi ihtimalle Ve ne kadar yaşanırsa, o kadar yaşarız en çok kendimizi ihmalle Bundan sonrası avuntudur, ne konuşsam ve de ne sussam Bakarsın atar tepemin tası! Bi telefon açarım sana Bırak tası tarağı gidiyoruz derim Ne mesaisi kalır saatlerin Ne de başı sonu haftanın Eni sonu ölümlüyüz der Bize ayrılan süreyi yaşarız dolu dolu Gün biter, gün gelir mahşerde dikiliriz "Hesaplar benden" derim ve sığınırız rahmete Pek bi sermayemiz olmaz da kulluktan yana Halimiz Allah'ın kanaat notuna kalır Bi de bakmışsın ki emir buyrulmuş ikimize "Tutuşun elele, hadi Cennet'e" diye Nedeni sen olursun Neden olmasın... *** Mehmet Ercan
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.