Var mısın? kitabından sonra okuduğum 2.kitabı. Ülkemizde psikoloji alanında kendini net bir şekilde ispatlamış bir değerimiz bana göre kendisi. Anlatım şeklini çok seviyorum Doğan Bey in öncelikle. Her şeyi biliyor ama anlatırken bize, bizim anlayacağım bir şekilde anlatıyor. Yormuyor anlarken. Basit örneklerle anlatıyor. Herkesin anlayabileceği bir anlatım şekli kullanıyor ve yazdıklarıyla sanki yanımızda, bizimle sohbet ediyor. Bunu kendi dalı ile ilgili kitaplar yazan kişiler sizde biliyorsunuz ki genelde uygulamıyor. Örneğin; ##$##yazarSeolar:i823.$$#$$ Ne dili, ne anlatım biçimi, ne de tarihi bilgileri bize aktarım şekli herkesin anlayabileceği bir şekilde değil. Doğan Bey bunu yapmıyor ve benim en beğendiğim özelliği de kesinlikle bu.
Kitap şu muhteşem söz ile başlar:
"Seni diğerlerinden farksız yapmaya bütün gücüyle gece gündüz çalışan bir dünyada, kendin olarak kalabilmek, dünyanın en zor savaşını vermek demektir. Bu savaş bir başladı mı, artık hiç bitmez."
Doğan Cüceloğlu nun iyi bir sıkı okur hayranı olarak karşısına çıkar. Varoluşsal sorunlar yaşadığını ve derdinin ayak üstü çözülebilecek bir dert olmadığı, biraz zaman ayrılması gerektiğini belirtir. İkili ondan sonra kafelerde sık sık buluşmaya başlar. Doğan Cüceloğlu Arif Beye, Arif Bey de Doğan Cüceloğlu na birçok şey katar aslında. Bu kitap işte ikilinin o sohbetlerinin derlenmiş halidir.
Doğan Cüceloğlu bu süreçten bir savaşçı gibi savaşarak rahat bir şekilde çıkabileceğini belirtir. Kitabın adı da zaten oradan gelir. Arayış kavramı ile başlar kitap. Arayışın ilk koşulu hapishanede olduğunu ve buradan çıkış anahtarının insanın yalnızca kendinde olduğunu kabul etmektir der. Hepimiz aslında psikolojik olarak hayatımızın belirli bölümlerinde sorunlar yaşıyoruz. Ben yaşamadan 60 yaşına geldim. Ne kadar basit bir şeymiş ya hayat diyenini daha görmedim. En zengininden, en güzeline, en sadesinden, en popülerine de herkesin ortak sorunu psikolojik sorun dönemleri. Bu dönemlerden çıkabilmek için öncelikle ben şu an sorun yaşıyorum diyebilmeli insan. Yani kabullenmeli durumu. Çevremizde psikolojik açıdan ileriye gidemeyenlere bakın. Hepsinin ortak noktası sorunu kendinden aramıyor oluşu. Yani farkındalık süreci. Bunu da Doğan Bey Uyanış başlığı altında anlatmış.
Sonraki önemli konu niyettir. Ben kendimi de iyi edeceğim, çevremi de diyebilmeli ve insan buna göre yola çıkmalıdır. Yani dini olarak değil, psikolojik olarak da niyet ön plandadır. Önce niyet. Bence bu konuya bakış açısı Doğan Bey in kusursuz. Bu kısımda hayır diyebilme kabiliyetinin de olması gerektiğinden bahseder Cüceloğlu. Olmazsa olmazdır savaşçı olmak için.
Sonraki kısım geleceği inşa etme kısmıdır ki, bunu zaten herkes net bir şekilde biliyor artık. Geleceğin anahtarı çocuklarda. Çocukların da anahtarı ailede, okulda, çevrede. Sağlıklı bir gelecek için yani hepimize bir şeyler düşüyor. Bunu zaten tüm büyük psikoloji adamları defalarca dile getirdi. Herkesin bilmesi gereken bir gerçek.
Güçlü olmak nedir sorusu ile yola çıkan yazarımız yaşam ipleri kendi elinde olan insanı tarif ediyor. Tam tersi de güçsüz birey. Yani başkalarının düşüncelerinin esiri olmuş kişi. Gücün kaynağı asla korku değil, sevgi ve değer olmalı der Cüceloğlu ve bence de çok haklı. Korkudan kaynaklı bir duygu sana öncelikle samimi gelmez, yapaydır, sana yapay gelmeyen şeyden kimseye bir fayda sağlayamazsın. Başta da kendine.
Sorumluluk kavramından da yine benim açımdan tatmin edici bir şekilde bahsediyor. Karanını uygular savaşçı ama öncesinde tüm aşamalarını o kararın alır, sonra uygular der Cüceloğlu. Yani çok düşün, sonra uygula taktiği. Hem bu şekilde aldığın karar da pişmanlığa, hüzüne seni götürmez.
Geçenlerde okuduğum bir başka psikoloji kitabında da bahsediyordu.
Dört Arketip kitabında. Ölümün varlığını bilen kişi asla hayatını boşa harcamaz demişti Jung. Cüceloğlu da aynı zihniyette ki bence çok doğru. Hayat bir andır, o da şu andır demişler. Buna göre bence de hareket etmeli. Ama öleceğim korkusu ile de tabii ki yaşamamalı. İkisi aynı şey değil, yukarıda da dediğim gibi korku sağlıklı karar aldırmaz.
Kısaca bu 7 başlık altında topluyor düşüncelerini Cüceloğlu ve yukarıda da belirttiğim gibi çok basit bir anlatım ile bunu yapıyor. Psikolojik ünlü isim ve fikirlerinden de tabii ki bahsediyor ama dediğim gibi basit bir şekilde. Anlayacağımız bir şekilde.
Kitaba puanım 9.
