Ama efendim
Dünya, insan, toplum..
Ben bunları kitaplardan sordum
Onlarda da bir şeyler var, yok değil
Okudum efendim
Mamafih efendim
Bende bitmez sanırım insanlık
Hem hayat devam ediyor her şeye rağmen
İşe kendinden başlayan olsa
Yaşanabilir, zaten hem..
Demek isterim ki efendim
İki an, iki taş, iki cami arasında
Saadet denen bir şey vardır
Yokluk, insanın gönlünde değil efendim
Parasında.
Sonra eski rüyalar, yok şimdi
Onlar eski gıdalardaymış
Ev sahipleri iyi imiş efendim
Kirayı arttırmamış
Sonra..
Yüzü gülüyor delilerin bile
Hani lafın gelişi dedim.
Zemin, zaman,
Devir bir kötü devir.
Düşünceler, duyuşlar cılız
Anlayışlar kıt.
Kimse kimseyi takmıyor efendim,
Elâlemin umurunda değil
Herkeste bir acele, bir acele..
Kucak kucağa sevgi, aşk, ölüm
Herkes bir tarafından hasta
Ha evet efendim
Kâfiye de bunlardan biri; tasta.
Oysa bir daha iyi; pasta.
Vallahi ölenler mi, kalanlar mı..
Bilmiyorum, kim yasta.