Öncelikle bu grafik romanı, sevip sevmediğim üzerine biraz kafa yordum. Sonuç olarak yazıyorum. İlk başlarda okurken içimi ısıtan -hatta çok beğendiğim- bir eser olduğu kanısına varmıştım. Sayfalar ilerledikçe benim aldığım zevk de bir tık azalmaya başladı. Evet, Suzette (kocası ölen kadın) ve Noémie'nin (Suzette'nin torunu) arasındaki ilişki bana çok tatlı geldi ama Noémie ve Hugo için aynı şeyi söyleyemeyeceğim. Okurken ikisi de beni çok sinirlendirdi. Hugo'nun daima karısından önce arkadaşlarına zaman ayırması, ilişkide bağlılık sorunlarının olması; Noémie'nin ise her sorunda erkeklere laf sokması ve suçu onlarda bulması beni açıkçası fazla gerdi. (Anladık Noémie en feminist sensin.) Tabii, bir ilişkide iki tarafın da özel hayatı olabilir ama aynı evin içinde yaşanıyorsa bazı öncelikler olmalıdır. (Bu benim şahsi görüşümdür.) Onun dışında eserin sadece bir “aşk yolculuğu” olmadığını belirtmek isterim. Kanaatimce grafik romanın yarısı bir nesil çatışması ile geçiyor, diğer yarısı ile yolculuk... Burada iki çiftimiz var: Suzette ve ölen kocası, Noémie ve Hugo. Suzette ve eşinden ele alırsak bu ilişkide bağlılığın ve eski neslin, geleneklerin getirdiği bazı kurallar var. Misal ilişkiler başlandığı an eşler de birbirine bir nevi zincirlenmiş olur. Yaşamları, evlilikleri üzerine kurulur ve sorunların üstü sürekli örtülür. Bir diğer yandan bu konular hakkında da pek konuşulmaz. Zaten Suzette'nin torunu ile geçen diyaloglarının büyük bir kısmı da öyledir. Ve bu çiftimiz pek mutlu bir hayat sürmez. Gelgelelim diğer çiftimize. Onlarda ise bu durumun tam aksi cereyan ediyor. İlişki de bir bağlanamama sorunu var. Sanki aynı hayatı yaşamak ilişkiyi öldürüyor gibi bir tehdit ortaya çıkıyor da Hugo sürekli bu durumdan şikayetçi. İşin yolculuk ve eski aşkı arayış kısmına gelirsek, ben Suzette'nin aşkına hem kavuşmak isteyip hem de naz yapmasını çok tatlı buldum. Kendi içinde girdiği “Ya beni hatırlamazsa, ya evliyse, ya istemezse...” düşünceleri aşkın asla yaş tanımadığını ve duyguların da buna göre değişmeyeceğini güzel anlatmış. Aşkın yaşı var mıdır sorusunu da güzel yanıtlamış. Biraz da eserin renkleri üzerine çalakalem yapmak istiyorum: mavi ve turuncunun tonları. Çizerin bilerek mi bu iki ton üzerinde durduğunu çok merak ettim. Diğer eserlerini bilmediğim için, tarzından dolayı olup olmadığını da kestirmedim. Fakat bunu çok beğendiğimi söyleyebilirim. Yalın bir konusu olan hikâyeye bu sadelikteki renk tonları çok yakışmış. Aksi takdirde fazla boğabilirdi diye düşünüyorum. Velhasıl beğendim mi, beğenmedim mi? Bence sevmediğim yanlarına rağmen kötü bir eser diyemem. Beni çok etkilediği de söylenemez lâkin Suzette'nin yaşına rağmen aşkına kavuşma kısmı -bazı yerlerini görmeyi tercih etmesem de- benim içimi ısıtmadı değil. Bu yüzden genel olarak sevdiğimi söyleyebilirim.

Büyük AşkFabien Toulmé · Desen Yayınları · 2023218 okunma

·

1 artı 1'leme

·

46 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Özlem