Unutmadık, Unutmayacağız!!!
Tarih 25 Şubat'ı, 26 Şubat'a bağlayan, adını kanlı harflerle yazdıran gece. Türk tarihinde yaşanmış en acı soykırımların'dan birini yaşamış soydaşlarımız, gardaşlarımız olan Hocalı halkı. Üzerinden tam 32 yıl geçti ama acılar hâlâ dün gibi taptaze. Her okuyuşumda kanımı donduran satırlar, gözyaşlarımı tutamadığım kayda alınmış görseller ve belgeseller. Hangisinden başlayayım ki konuşmaya. Yutkunmakta zorlandığım cümleler, ve hala yazarken gözümün yaşını tutamadığım anlar....
Her okuyuşumda iyi ki cehennem yaratılmış dedim. Her sayfa çevirişimde o kadar kanıma dokunan cümleler, ciğerimi parçalayan sözlere denk geldim ki kinim nefretim dozunu artırdı. İnsan denmeyecek Ermeni taşnaklarının Türklerden nasıl nefret ettiğini, acımasızca öldürdükleri yetmiyormuş gibi cesetler üzerinde nasıl oyunlar oynadıklarını, derilerini yüzüp iç organlarını çıkararak köpeklere yem ettiklerini, kadınların ve çocukların cesetlerini yaktıklarını, bir de bu yetmiyormuş gibi ülkelerinde bu vahşiliği yapan ibnelerin nasıl kahraman ilan edildiğini net bir şekilde göreceksiniz 
Hocalı Izdırabı kitabında...
Yazarımız 
Sakine Turabkızı o dehşet dolu geceyi yaşayan Hocalı sakinleri ile yapmış olduğu röportaj içerikli bir kitaptır. Soykırım'da ailesini kaybeden insanların, korku dolu anları anlatırken gözyaşlarına boğulduğu anları sadece kitapta okumadım. Belgesellerinin çoğunu da izledim:(
26 Şubat 1992'de Ermeni askerleri, 366. Rus alayının da desteğini alarak 7.000 kişilik nüfusu olan Hocalı şehrinde büyük bir soykırım gerçekleştirdi. Bu yapılan soykırım sonucunda 613 kişi şehit edildi. 106 kadın, 63 çocuk, 70 yaşlı öldürüldü. 8 ailenin tüm soyu kurutuldu. 1275 sivil rehin alındı ve 150'si hâlâ kayıp ve haber alınanamamıştır. O kara gece de birçok insan vahşice katledildi. Buz gibi hava da, karın şiddetle yağdığı gecede kimi ormanda, kimi yollara pusu kurularak kurşuna dizildi.
Hocalı Sakinlerinden olan ve katliamdan sonra Milli Kahraman ilan edilen Tevfik Hüseynov, Hocalı'da vatandaşlık bilgisi öğretmeniydi. O zaman Ermenilerin şehri dört bir taraftan kuşattığını ve civar köyleri yaktığını, Hocalı şehrini ve civar şehirleri avucunun içi gibi bildiği için öğrencilerine silah eğitimi de veriyordu. Bir gün Hocalı'yı da yakacaklarını bilerek halkı sürekli uyarıyor ve halktan gönüllü olanları toplayıp Hocalı Savunma Taburu kurdu. Birçok şehirden silah satın alarak halka dağıttı. Yeterince güvenlik önlemi olmayan yerde bir avuç insan ne yapabilir ki. Ama yinede canla başla direndiler. Doğrusunu söylemek gerekirse o dönemin Devlet Başkanının ihmalkarlığı çok ve havalimanı dahi bulunmasına rağmen yardımlarda çok geç kalınmış. Bunu halkta acı bir şekilde dile getiriyor.
Yazacak çok şey var dostlar! Ama cümlelerimi sizleri sıkmadan sonlandırmak isterim. O günleri göremedim ama çok şükür Karabağ'ın düşman işgalinden kurtulduğunu, intikamınızı nasıl canla başla aldığınızı gördük. Şimdiyse Hocalı'nın yeniden ayaklanmaya, canlanmaya, insanların yıllardır hasretini çektiği topraklarına kavuşmak için çırpındıklarını gördükçe de ayrı bir duygulandım. Bu da sevinç gözyaşlarımız olsun! Katliam'da şehit olan gardaşlarıma, bacılarıma Allah'tan rahmet dilerim. Her zaman acınız acımız, sevinciniz sevincimizdir Can Azerbaycan!!! Nice zaferler sizinle olsun...
Tavsiye ederim acı ve gerçek yaşanmış olaylar, okuyun ki kininizi diri tutun. Kalın sağlıcakla...
··
53 görüntüleme
👍💯👏👏👏🇹🇷🇦🇿🇹🇷🇦🇿🇹🇷🇦🇿
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.