Brontë kardeşlerin en küçüğünün ilk kitabı: Agnes Grey. Her ne kadar Brontë kardeşler dediğimizde beklenti oluşsa da ilk kitap denmesi haliyle bu beklentiyi dengeleyen bir unsur oluyor. Fakat ne yazık ki bu, benim beklentimi dengeleyecek bir unsur olmadı çünkü yıllar önce ablaları Charlotte ve Emily Brontë’nin kitaplarını okumamdan ve onlara hasret kalmamdan ötürü -aslında yakın zamanda şu anki kafa yapımla tekrardan okumayı düşünüyorum- beklentim fazlasıyla yüksekti. Beklentimi karşıladı mı, hayır ama kötü bir kitap değildi kesinlikle. Sadece bu okuyuş bana Anne Brontë’nin eserlerinin neden bu kadar geç çevrildiği sorusuna yanıt oldu diyebilirim. Esere geçersek, eserde Agnes Grey’in -yani hem anlatıcımızın hem de baş karakterimizin- yetişkinliğe giriş sürecini okuyoruz. Eseri kabataslak okuduğumuzda bu süreç mürebbiye dönemindeki tecrübeleri olarak gözükse de aslında detaylara indiğimizde babasının borç içine düşüp kendisinin mürebbiyelik yapmaya karar verdiği an yetişkinliğe ilk adımıydı. Çünkü el bebek gül bebek büyüyen ailenin küçük kızı Agnes, bir gün ansızın omuzlarında geçime katkı sağlama sorumluluğunu hissetmiş ve bunun için de kendisinin en iyi yapacağını düşündüğü alana yöneldi: Mürebbiyelik. Tabii ki seçimi sonucu o dönemin zengin ve soylu ailelerin arasına giren Agnes ile yazar, o dönemin soylularına ve zenginlerine eleştiri niyeti ile ele almış bile diyebiliriz bu eser için. Çünkü Jane Austen romanları gibi aşk ve kadın üzerine bir roman bekliyorsanız beklentileriniz boşa çıkacak demektir çünkü eserin neredeyse tamamı bu kesime eleştiriden oluşuyor. Bunun yanı sıra dini konulara ve din adamlarının davranışlarına değindiğinden bahsetmeyi de atlamamak gerek. Bu noktalarda ise değindiği gerçekten güzel konular vardı yazarın: sosyetenin çocuklarını vicdansız yetiştirmesi ve her şeye rağmen onları kusursuz görmesi, mantık evliliği mi aşk evliliği mi, din adamlarının onlara danışanlara karşı tavırlarının inananlara etkisi… Daha önceden değindiğim gibi bu kitaba İngiliz aşk klasiğinden ziyade İngiliz toplumuna yapılan bir eleştiri olarak başlarsanız çoğu beklentinizi karşılayacaktır. Ayrıca Anne Brontë’nin kardeşlerine göre daha sade ve sanatsız olduğunu belirtmem gerek. (Ve eserin çevirisi de bu şekilde gayet sade ama özenli bir şekilde yapılmıştı, bu da hoşuma giden yönlerinden biri) Bu açıdan ağır bir kitaptan önce veya sonrasında rahatlıkla okunabilecek bir klasik. Her şeye rağmen eseri kardeşlerinden birinin eserine benzetecek olsaydım bu, kesinlikle Jane Eyre olurdu. Çünkü değinme şekilleri ne kadar farklı olsa da değindikleri konular çok benzerdi. Hatta bunu fark ettiğim için Brontë kardeşlerin tüm kitaplarını tekrardan okumaya karar verdim. Ve bir dipnot bırakarak incelememe son vereceğim: Bu roman Anne Brontë’nin kendi hayatından esinlenerek yazdığı bir eser. Mürebbiyelik yapması ve orada yaşadıkları, geçim yolları vb. şeyler hep kendi hayatından ilham aldığı şeyler. Eseri bunu bilerek okursanız daha çok sevebileceğinizi düşünüyorum. Okumayı düşünen herkese şimdiden keyifli okumalar dilerim.

Agnes GreyAnne Brontë · Can Yayınları · 2024665 okunma

·

136 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin