İçimdeki suskunlukların duyulmaya ihtiyacı var. Sıradan bir yüreğe değil senin yüreğine ihtiyacı var. Hangi rüzgar mektuplarımı taşır diyarına?
Kimsesiz kelimelerime kucak açar mısın?
Yedi hüznü kalbine gömen bu kentte, bir hüzünlük hakkım yokmuş. Boğazıma düğümlenen bir deniz var şimdi aramızda. Özlemek günahı işlemiş yüreğime, kelimeler sığınağına çekilmiş.
Ne yapmalı?
Mevsimlerden bahsetmek istiyorum sevgili hüznüm. Suskunluğum mevsimleri çok sever.
Söze eylül ile başlamak isterim, gönül takvimimin ilk ayıdır zirâ.
Sarı hüzünlerin yaprakları usulca öptüğü, dumanlı zamanlar...
Rüzgara kırgınlığım bu hazin ayda başlar. Yapraklara kızgınlığım nedendir?
Yağmurları soğuktur eylülün, sanki sadece benim için yağar. Kirpiklerine tutunamamış her damla içimde birikir.
Birikir... Birikir...
Elden ne gelir sevgili hüznüm?
Benim yağacak bir gökyüzüm yok!
Lâl olmuş dudaklarımın arasında iki hece var satırlara dökülmeyi bekleyen: Kasım.
Vedalara yârim diyen bir söğüt gölgesinde mutlu sonlar bekliyoruz.
Hangi aşkın durağı bu?
Elimizde meçhul bir bilet...
Gitmekle kalmak arası bir karanlığın ârafı sarmış etrafımızı.
Seni bilmem ama ben karanlığı sevemedim.
Getirdikleri için mi?
Getiremedikleri için mi? Bilmiyorum.
Yolun Kasım'a çıkmasın, incinirsin.
Gönlün Eylül'e uğramasın, kırılırsın.
Sevgili hüznüm; sen kaktüslerin gül açtığı, denizin durulduğu, rüzgarın meltem olduğu mevsimlere aitsin.
Bana da sararmış kağıtlara yazılı bir ilkbahar gönderir misin?
Esma Canyurt