* Belki de beni akıllı yapabilirlermiş. Ben akıllı olmak istiyorum. Benim adım Charlie Gordon. Daha ilk sayfada insanın içine dokunan bir kitap. Yorumlar elbette kişiye göre değişir fakat gerçekten bu kitaptan çıkarılacak o kadar çok şey var ki.. Maalesef toplumumuzda etiketleme, dalga geçme, küçük görme ve acıma had safhada. Ve bu kitapta hepsine değiniliyor. Etiketleme yapılan kişinin neler hissettiği , hayatı insanları nasıl gördüğü ele alınıyor. Ve bunların farkına vardığında duyduğu üzüntü çok fazla. Günlük gibi ilerleyen kitapta Charlie'nin her anına şahitlik ederken onla beraber o duyguları da yaşıyorsunuz. Özellikle annesiyle olan anıları içler acısı. Düşük bir IQ seviyesiyle doğan Charlie bir deneyin parçası oluyor. Yapılan ameliyattan sonra çok hızlı bir şekilde zekasında artış oluyor. Düşük IQ seviyesine sahipken başına gelen şeylerin tam tersi olacağı için sevinen Charlie kendisiyle dalga geçilmeyeceğini, daha çok arkadaşı olacağını ve aşık olup sevdiği kadına açılabileceğini düşünür. İlk günlerde yazısında bile hatalar olan Charlie artık oldukça akıllıdır. Charlie ile birlikte deneye sokulan fare Algernon'da büyük başarı elde edilmiştir. Gidişat oldukça iyi görünmektedir. Ta ki bir gün gelip her şey tersine dönene kadar... Bu süreçte Charlie çok fazla şey öğrenir, ailesini tanır, farklı diller öğrenip güzel araştırmalar yapar fakat yine yalnızdır. İstediği sevgiyi istediği arkadaşlığı yine bulamamıştır. Ve Algernon'daki olumsuzlukları fark ettiğinde aslında kendi geleceğini görmüş olup, başına geleceklerden korkmaya başlamıştır. En çok da okumayı unutacağından... Kitabın sonlarına doğru Charlie deneyi yapanlara çok güzel bir mesaj veriyor ve şöyle diyor : " Zekanın tek başına hiçbir anlam taşımadığını öğrendim. Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez. Zeka bir insanın sahip olabileceği en büyük lütuflardan biri... Ama ne yazık ki, bilgi arayışı sevgi arayışını kapı dışarı ediyor. Sevgi alma ve Sevgi verme yeteneğinden yoksun olan zeka, zihinsel ve ahlaki çöküşe, nevroza ve muhtemelen psikoza bile yol açar. " Tüm bu cümlelerden de anlaşıldığı üzere Sevgi esastır. Sevginin değmediği zeka bile bir işe yaramayacaktır. Kitabın sonunda üzülmemek elde değil. Eski hatalı yazısına dönen ve öğrendiği her şeyi unutan Charlie yine de okumayı unutmamak için uğraşmakta ve akıllı olmak için çabalamaya devam etmektedir. Etrafımızdaki özel gereksinimli insanların penceresinden bakabilmek ve onları anlamaya çalışmak için gerçekten güzel bir kitap.

Algernon'a ÇiçeklerDaniel Keyes · Koridor Yayıncılık · 201515bin okunma

·

1 artı 1'leme

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek Yılmaz