İvan İlyiç'in Ölümü & Lev Nikolayeviç Tolstoy
Kitap için Sıradan bir adamın sıradan ölümünün kendi gözünden, sıradışı tasviridir diyebiliriz... Esere adını veren İvan İlyiç, kendi halinde normal bir yaşam süren birçoğumuz gibi sıradan bir kişidir. Gerek evliliği, gerek iş hayatı çoğunluğa oldukça benzerdir.
Ölümcül bir hastalığa yakalanmış ve bunun bilincindedir. İvan'ın ölüme hazırlanış süreci, yaklaşan ölümün psikolojisi, hayat muhasebesi
Ne yani bizde bu adımları mı izleyeceğiz dedirtiyor.
Aslında Tolstoy öncelikle İvan İlyiç'in ölümüyle giriş yapıyor kitaba ve beni en çok sarsan bölümdür burası. Çünkü ruhu bedenini henüz terkmetmemiş birinin durumu için gelen eş dost akraba iliyiç'in ölümüyle boş kalan makama kimin geçeceğinin muhasebesinde. Tolstoy bunu tüm açıklığıyla bize yansıtmış. Ölürken çevremizdeki insanlar biz bir an önce ölelim diye mi bakacak, herkes bir hüzün maskesi takıp üzüldü gözükürken aslında içten içe bizden kurtulmak mı isteyecek, daha cenazemizdeyken, bizden arta kalan mala, mülke, makama oturmak isteyen akbabalar misalimi olacak!
Peki ya yaşamımız İvan İlyiç'inkine bu kadar benzerken ölümümüz de benzeyecek mi?
Mesela bizlerde ölümle yüzleşmeye ramakkala denilen o süreçte kendimize
“Belki de sürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir” Sorusunu mu soracağız?
Çoğu zaman ümit var olsamda Şükrü
Erbaş'ın şiirinden geçen " Ne yaparsanız çaresiz, Kendinizden sonraya kalmayacaksınız,
Öldüğünüz gün unutulacaksınız." Cümlelerinden azade düşünemiyorum...
Kitapla kalın...
#kitapkulübü #kitap #kütüphane #kitapçı #okulöncesi #okudumbitti #kitapsözleri #kaynakkitap #kitapönerisi #kitapkurdu #kitapalıntıları #kitapçekilişi #kitaptavsiyesi #kitapaşkı #kitapsevgisi #kitapkokusu #kitaplar #kitapseverler #okur