Yazarın okuduğum ikinci kitabı. Toplumdaki kötülükleri, insanların bakış açılarını güzelleme yapmadan anlatmış. Çünkü gerçek hayatta da böyle, kimse kimsenin gözünün yaşına bakmadan yapacağını yapıyor, diyeceğini diyor. 13 kısa hikayeden oluşan kitap tüm hikâyeleri birbirinden trajik, birbirinden beter durumları anlatıyor. Hikâyelerdeki kadınların çoğusu ya genelev çalışanı, ya da ona aday. Tam da dilber- pavyon furyasının çıktığı, ve pavyon hayatının yüceltildiği şu dönemde okumuş olmak da iyi oldu. Geneleve giden veya kadınların düşmüş olmalarından faydalanan adamların kadınlara ne ağır laflar ettiğinin örnekleri ile dolu hikayeler. Kitabın fazlaca realist olması bazıları tarafından rahatsız edici bulunsa da , bence "dilbere ev alıp aşık olan adamlar var, pavyona gitmek bir yaşam tarzıdır" şeklinde güzelleme yapmaktan daha iyi bir seçim. Ben kitabı kadın düşmanı olarak görmedim, kadına toplumun nasıl baktığını açık açık anlatan bir bakış açısı gördüm genel olarak. "Anladım ki kadın; tabiatın insanlığa musallat ettiği çok tehlikeli bir veba, çok yıkıcı bir kasırga, çok muazzam bir afettir." diyor bir hikayede. Gerçekten de dünyada her kötülüğün faturası kadına kesilmiyor mu? Kitabı genel olarak beğendim. Alıntılanacak pek çok cümle ile dolu. İsyan , Şaheser ve Kurtlar hikayeleri ise en beğendiklerim arasında. "Şuna inanıyordum ki servet, hiçbir zaman çalışmanın sonucu değildi. Bu haksız üleştirme, talihin ve yanlış kurdugumuz toplumun eseriydi." "İnsanların mağdurlar ve terk edilenler aleyhine kurdukları ahlak kanunları, toplum kanunları, işte kendilerini öldürüyor, kendilerini mahvediyordu." "Aç kaldıktan sonra meğer insan her şekle girebiliyormuş." "Hayatın binlerce acısını gördüğüm için ruhum yorulmuş, dermansız, neşesiz kalmıştı. Bundan dolayı istedim ki senin varlığın bu renksiz ve elemli hayata biraz saadet ve neşe versin."

Bataklık ÇiçeğiSalahaddin Enis · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022396 okunma

·

25 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fahriye T.B.