“Osho’ya göre yalnızlık ve tekbaşınalık aynı değildir. Yalnızlık toplumla bütünleşememe durumudur fakat tekbaşınalık nerede olursan ol yaşadığın durumdur. İnsan tekbaşına doğar ve tek başına ölür. Kitapta etkilendiğim bir cümle vardı; insanın doğarken üç saniyede yaşam belirtisi oluşur, ölürken de üç saniyede yaşam enerjisi son bulur. Bizler yalnızlıktan o kadar korkuyoruz ki bu yüzden çeşitli ideallere takılıp kalıyoruz. (Din, politika, vb.) Oysa yalnızlık bizi bu dünyada tekbaşınalığımızla yüzleştirecek. Peki tekbaşınalık sanıldığı kadar korkutucu mudur? bununla ilgili İsa şöyle der; Yalnız ve seçkin olanlar kutsanmıştır, çünkü krallığa sizler erişeceksiniz. Tanrı krallığı İsa’ya göre sevginin ebedi olduğu krallıktı. Bu krallığı anlamak için insan yalnız kalmayı da bilmeli. Ama biz yalnızlıktan korkuyoruz çünkü bize ölümü hatırlattığını düşünüyoruz. Oysa ne tekbaşına olmak kötüdür ne de ölüm. Özgür insan ölümü bir son olarak kabul etmeyendir. Bir gün yerçekimi sayesinde bedenimiz yorulup kendini ebedi mutluluğa yöneltecektir. Fakat insanlar bu tekbaşınalıktan çok korkuyorlar ve bu ideallerin peşinden gidiyorlar. Halbuki biz bu dünyadaki her şeyden sıkılmıyor muyuz? Eşyalarımızdan, çok sevdiğimiz tüm o değerlerden, ailemizden ve nice kıymetli hazinelerden fakat sıkılmayacağımız o mutluluk nedir? Bu kitapta bunun yalnızca insanın kendine yolculuğu ile gerçekleşebileceğini söylüyor. Kendinle yüzleşmek. Bir hikaye duydum bu kitapta şöyleydi; Kutsal kitapları anlamadığını düşünen bir adam bir ermişin yanına gider ve ona şu soruyu sorar; -Ben aptal ve cahil bir adamım. Okumak nedir bilmem. Bana kutsal kitapların özetini söyler misin? Ermiş bunu günlerce düşünür ve adama şöyle der; -Her şeyi sev. Buna kendinden başla. Bu dünyanın kötü ve anlamsız olduğunu düşünenler var. Ben hiç böyle düşünmedim. Yaratıcının bu yaşamı ve yaşayanlarını çok sevdiğine inanıyorum. Öyle olmasaydı yaratmazdı. Cenneti ve cehennemi yaratan insanın kendisidir. Yaratıcı sadece bunu yaratma gücüne sahip olandır. Çok sevdiğim bir söz vardı. Takva nedir? Takva yaratıcının her yerde olduğunu düşünürken kendi varlığında da olduğunu düşünmektir. Yaratıcı her yerde fakat onu görmezden gelmek sizin elinizde. Buda’nın dediği gibi Kendini sev. Kendini seversen bu sevgi öyle dolup taşacaktır ki sen bunu paylaşmak isteyeceksin dünyayla. Ama kendini sevmeyen insan kimi sever ki? Bu sadece sahte bir sevgiden ibaret olur. Günümüzdeki evliliklerde de bunu görebilirsiniz. Birbirini deli gibi sevdiğini söyleyen insanlar bu dünyadaki en büyük düşmanlardan olabiliyorlar. Çünkü kendilerini hiç sevmemişler onlara sorsan seviyorlar ama hayır bu tamamen egonun işi, sevginin değil. Sevgi karşılık beklemeden paylaşmak ister çünkü ihtiyacı yoktur. Bu kitap bana tekbaşınalığımı hatırlatan meditasyon niteliğinde bir kitaptı umarım size de yararı olacaktır.”

Aşk Özgürlük TekbaşınalıkOsho · Butik Yayınları · 20091,167 okunma

·

69 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.