NEŞİR
1- (eskimiş) Yayma, dağıtma, saçma.
2- (eskimiş) Yayım.
Neşredilmek, neşretmek, neşrolunmak ve leffüneşir bitişik yazılır. Bu paylaşımda "leffüneşir" hakkında bilgi aktarayım. Leffüneşir, bir sözde iki veya daha çok ismi zikrettikten sonra arkasından onlarla ilgili sıfat veya fiilleri sıralama şeklindeki edebî sanattır. Leff “dürüp bükmek, bitiştirmek” ve neşr “yaymak, dağıtmak” ile oluşturulmuş.
"Sakın bir söz söyleme... Yüzüme bakma sakın
Sesini duyan olur, sana göz koyan olur"
(Faruk N. Çamlıbel)
İlk mısradaki “söz söyleme” ve “bakma” ile ikinci mısradaki “sesini duyan” ve “göz” kelimeleri arasında leffüneşr vardır.
ÖRNEKLER
“Bakışların kor ateş
Duruşun durgun su
Biri yakar, biri boğar.”
“Deli eder insanı bu deniz, bu gökyüzü
Göz kırpar yıldızlar, türkü söyler balıklar.”
“Sen bana en sadık arkadaştın
Gönlümde ateştin, gözümde yaştın
Ne diye tutuştun, ne diye taştın
Beni kıskandırıp durmalı mıydın?”
“Nedir bu savaş insanlarda barışa azim yok mu
Kan dökücü mızrağı atıp zeytin dalı tutmak yok mu”
"Masallarda, türkülerde, cönklerde
Seni buldum, seni duydum, seni okudum"