Ne güzel de kaleme almıştı kendi hikayesini. Gerçeklerin gün yüzüne çıkmasını sihirli sözcükleriyle anlatmıştı parşömen kağıdında. Kitap olup bastıracaktı. Okuyanların elleri arasında sayısızca gezerken belki gözleri nemlenirdi diğer taraftan Evan Paker'in gözlerinde mutluluk gözyaşı ile acılı günlerin, anların, dakikaların izleri milyonlarca kişi bilecekti. Ne yazık ki, nefes yetmedi. Oysa ki, fırsat ayağına gelmişti. Jake yazarlık eğitimi veriyordu. Gözlerini dünyaya yuman Evan'ın hikayesi askıda kaldı. Onun öldüğünü öğrenen Jake, iyilik edeyim diye düşünerek, çürümeye mahkûm edilen hikâyenin basılması hayaline kapıldı. Yaşadı ve gerçek oldu. Kendi yazmış gibi sevinç yaşarken, gerilime kapı aralandı. Evet, gerçekler okuyucularla buluşmuştu. Jake'nin de, aklında ışıklar yanıp sönüyordu, sessizliğini korumaktaydı lakin. Önünü görmeden yürüyen bir yerde herhangi bir engelle tökezler. Yuvarlanır uçurumlardan. Tabii, Jake nereden bilecekti gölgesinde serinlendiği şemsiyenin hafifliğinin, taşınamaz bir kaya parçası olacağını. Nereden bilecekti sığındığı hanenin başına yıkılacağını. Nâmın ve şöhretin prangalarına, ağlarına takılmak gözleri âmâ eder. Jake de öyledi. Önüne gelen aşk rüzgarının önünde durmakta bile güçlük çekti. Neden aşk kapısı ona yaramamıştı? Evan'ın hikayesindeki gerçekler neydi? Ölümü bu gerçeklerle mi ilgiliydi? Sır gibi tutulan gerçeklerin ortaya çıkmasını istemeyen kim veya kimlerdi? En önemlisi, bir yazar nasıl başkasının hikayesini kendi kaleminin namını sayar? Yakışık olur mu? Yoksa başka bir niyeti mi vardı? Tüm bu sorular "Hikaye Hırsızı" kitabının sözcükleri arasında saklı. Okuyup anlamak için kapağını çevirmeniz yeterli. "Senden başka hiç kimse senin yaşamına sahip çıkamaz." "Hiç kimse sizin hayatınızı yaşayamaz."

Hikaye HırsızıJean Hanff Korelitz · Altın Kitaplar · 2024270 okunma

·

100 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.