REŞATNAME - 1
Reşat bugün çok stresli ve sıkıntılı,
Öyle kurgusal adımları.
Bir sohbeti paralı,
Birkaç kişiye bedava.
Ve durup durup bakışıyla yargılama,
Kendi kendine kızarıyor,
Ama sinirlenmiyor.
Reşat'ın kanı ısınacak birine,
Sonra vazgeçer gider.
Aklından her ne dediyse birine,
Durup durup ondan çekinip gider.
Reşat çok karmaşık bir insan,
Ve çevresi de perişan.
Reşat'ın özel mülkiyeti gibi buralar...
Reşat canı isteyince geldi,
Tam zamanında gitti.
Selam sabah vermedi bir gördüğüne,
Kendince "bekle" dedi.
Durup düşünürsün ki "neyi?"
Aklım sırrım bir şeyine ermedi.
Reşat kendi dünyasında bile sıkışmış...
Reşat bundan sonra sana yazacağım sen bilmeden,
O kadar insanın içinde bir tek sen,
Benim ömrümden yersin habersiz.
Reşat sana bakan yağmur yağmaz,
Seni gören güneş hevessiz,
Seni gören her şey ölmüş,
Sen hangi acıyı kabullendin böyle?
AYKUT BARIŞ ÇELİK
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.