Kitap Günlüklerim Böyle Buyurdu Zerdüşt tüm zamanların en büyük kitaplarından biri olarak kabul edilir. Biraz düzyazı biçimli şiir kitabı formatında yazılmış, biraz da edebi bir felsefi deneme kitabı tadında. Zamanında pek anlaşılamamış ama açıkçası sonrasında da anlamak hep zor olmuş. Bir de felsefe bu ya her okuyan farklı bir şey anlayabiliyor. Biz de arkadaş grubuyla okuduk ve benim için oldukça güzel bir kitap sohbeti oldu :) Gel gelelim tüm zamanların en büyük aforizmacılarından birinin cümlelerini anlamak için kendisini de dönemini de ve dert edindiği konuları da temelden anlamak gerekiyor sanırım. Sağlığında yazdığı yazıları bile anlamanın zor olduğu söylenirken, bu kitabı yazarken, konular arasındaki kopukluklar, bir peygamber havasında yazılışı aslında hasta bir adamın elinden çıktığını rahatlıkla belli ediyor (frengiye kapılmış ve zaman zaman nöbetler geçiriyormuş). Hasta olduğu belli oluyor çünkü bazı bölümlerde kadınlara karşı histerik ve küçük düşürücü mesajları var. Oysa ki kadına ve savaşa bakışı hiç de orda yazdığı gibi değilmiş. Tanrı'nın Ölümü, Üstinsanın Nitelikleri ve Ebedi Yineleniş konuları onun felsefesinin ana hatlarını oluşturur bunları bu kitapta çok güzel bir şekilde işler. Ama tabi yine de bu onun doğru anlaşıldığını göstermez. Hele ki nazi hayranı kızkardeşinin, o öldükten sonra onun Üstinsan kavramını Alman ırkçılığına dönüştürmesi kısmını düşünürsek eminim kemikleri sızlamıştır Nietzsche'nin:) Kendisinin de tam bir nazı düşmanı olduğunu düşünürsek tabi. Kitapta kadınlara ve aşka biraz veryansın eder. Ve bu kişisel sorunlar yaşadığı dönemin de etkisiyledir. Kadınlardan dert yanar zira babası öldükten sonra kadınlardan oluşan bir ailenin içinde kalır ve onların elinde büyür, onlara biraz kızgın büyür, dertlidir. Ki aslında dindar bir ailenin çocuğudur. Aşktan yana da pek şanslı olmadığı ortada zaten:) Kişisel fikirlerden ibaret kısımlarını bir kenara bırakacak olursak , içinde bulunduğu topluma, kiliseye ve nazilere karşı dolayısıyla da savaşa, ırkçılığa karşı olarak büyük mücadele verir. Tanrı öldü dediğinde de hristiyanların tanrısından bahseder. Kilisenin insanları dini duygulardan dolayı sömürmesinden bahseder, onların karşısına Üstinsanı yerleştirir. Üstinsan kendi yetersizliklerini aşabilen, kendi çağının yıpranmış değerlerinin ötesine geçebilen, salt uymak için uyum sağlamayı reddeden, kendi yolunu çizen insandır onun gözünde. Hristiyanların müslümanlara karşı mücadelesinde hristiyanları eleştirir ve müslümanları da öven açıklamalar yapar. Aslında belki de bunun için onun dini konuda dahi yanlış anlaşıldığını düşünüyorum. Ateist ve nihilist olarak görünen biridir ama Tanrı öldü demek bile önce var olduğunu kabul etmek anlamı da içerdiğine göre ateist demek doğru olmayacaktır. Nihilizmi de herşeyi değersiz görüp reddeden olarak düşünürsek Nietzsche bu konuda da yanlış anlaşılmıştır zira onun Nihilizmi biraz işin başlangıç kısmı gibi oluyor, çünkü o mevcut dönemdeki değerleri reddedip kendi öğretilerini sunar bahsettiğimiz kitapta. İşte bu yüzden bu kitap değişimin başlangıcı olarak görülebilecek aforizmalar kitabı olarak değerli hale geliyor.

Böyle Buyurdu ZerdüştFriedrich Nietzsche · İkon Yayıncılık · 199838bin okunma

·

167 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma