Kitabı genel olarak pek beğenmedim; tasvirler uzun ve sıkıcıydı, bu tasvirlerden dolayı roman yer yer akıcılığını yitirdi. Tasvirleri okurken asıl olay neydi, diye unuttuğum oldu. Başkarakter Yvette'nin duygularını yeterince açıklanmamış çok arada kalmış gibi buldum. Yvette, bir Çingene'den etkilenip ilk defa "sevgi" duygusunu öğreniyordu ama yazarın bunu Yvette'nin duygularını saf bir şekilde işlemesi de hoşuma gitmedi çünkü Çingene olan adam evli ve 3 çocukluydu. Kızın bu hislerini ve adamın da kızın gençliğine olan duygusunu gayet normalmiş gibi ele alması garipti. Daha da garibi yine evlenmek üzere olan bir çiftten sarı saçlı adamın da Yvette'den hoşlanmasıydı. O kadar bekar erkek varken yazarın başkarakteri aşk duygusuyla evli erkekler üzerinden tanıştırması da düşündürücü. Yazarın ev ortamını tasviri güzeldi, o kısmı beğendim. Kitabı okuduğunuzda o ortamdaki evin pis kokusunu evdeki kardeşi, halası, babası ve büyükannesiyle olan ilişkilerini derinden hissediyorsunuz. Kitabın ilk 100 sayfası sanki bir durum hikâyesi okuyormuş gibi hissettirdi, aşırı yavandı. Son 22 sayfada ise birden büyük bir olay oldu ve romanın sonu beni pek tatmin etmedi, birden kesilmiş gibiydi. Kitapta bazı kısımlar da tam net açıklayıcı değildi parçaları birleştirmek gerekiyordu. Kitapta dikkatimi en çok çeken karakter Cissie Hala'ydı: En ufak bir sözde, olayda sinirlenmeye görsün hemen histeri geçiriyordu onun ruh hâlini yaşıyormuş gibi hissettim, duygularını anladım. Ve yazar Cissie Hala'dan hep yeşil bir öfke şeklinde bahsetmişti. Kitapta merak ettiğim bir diğer unsur oldu, Cissie Hala neden öfkeden yeşil alev gibi oluyordu ya da sinirlenince yeşil bir öfke alıyordu?

Bakire ile ÇingeneD. H. Lawrence · Can Yayınları · 1990994 okunma

·

1 artı 1'leme

·

36 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eliffslibrary