BİR BAHAR AKŞAMINDA
Bir bahar akşamında sensizliğe tutulmuşum
Sensizliği bilinmez diyarlara saklarken
Birden göğsüme bir sızı saplandı
Adı olmuş sensizliğin ezgisi
"Git! " diyorum gitmiyorsun
"Gel! " diyorum gelmiyorsun
"Kal! " diyorum kalmıyorsun
Bir bahar akşamında sensiz gecelere tutulmuşum
Gölgeni göremiyorum
Hissedemiyorum
Ne vazgeçilmezimsin ne de çaresizliğim
Sensizliğin ezgisini ne nağmeler ne şarkılar anlatır
ne de şiirler yaşatır
Bir bahar akşamında sensizliğe tutulmuşum
Başlamadan bitmişti
Gözlerimde yaşlar, kalbimde sızı
Ölüyorum gecelerde sensizlikten
Kelimeler sensizliğe dayanamıyor
Bir bahar akşamında sensizliğe tutulmuş gidiyorum
Şehrimin en güzel karanlığında
Gecenin mavisinde
Oysa seni unuttuğumu sanıyordum
Sarılmışım gölgene, dolaşır gibi hayallerle...
Sayfa 21 - İz Bırakan Kalemler YayıneviKitabı okudu
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.