Müşfik Baba’dan mıdır yoksa bulunduğumuz mekandan mıdır bilinmez müthiş huzurlu başladı bu kitap benim için. Mis gibi kahve ve kitap kokusu arasında bir sahaf dükkanındayız. Müşfik Baba kapının önündeki delikanlıya hayranlıkla bakarken biz de daha kim olduğunu bile bilmeden sahipleniyoruz onu. Yazarımız Güven Kemerkaya‘nın 
Güven Kemerkaya okurunu hemen sarıp sarmalayan ve mevzuları yerli yerine tıkır tıkır oturtan sıcak ve usta kaleminin etkileri daha en baştan ele geçiriyor çünkü insanı. Kaymakam Mete Müşfik Baba’nın yetimhane bahçesinde bir bankta otururken tanıdıgı o minik öksüz değil artık.Mesleğini eline almış, İngiltere’ye gideceğini haber vermeye gelmiş. O esnada el yazması bir hatırat çarpıyor gözüne ve okumak için izin istiyor. Mete hatıratı okumaya başladıktan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Çünkü Balat’ın huzurlu ortamı yok maalesef hatıratta. 1821 yılında Mora Tripoliçe’ye gidiyoruz ve hatırat sayesinde adım adım Tripoliçe’de yaşanan zulmün acı gerçeklerine doğru götürüyor bizi yazılanlar. Akça Hoca, Sarı Derviş konuşmaya başlayınca sanki Mete de kendini 1821 yılında buluveriyor okuduğu her sayfada. Bir de Fuzuli‘de Dede var ki daha en başından en çok merak ettiğimiz karakterlerden biri oluyor. Mete’nin okuduğu hatıratı daha önce hiç görmediği halde Mete’ye sürekli Akça Hoca ve Sarı Derviş‘ten bahsedip ona durmadan Balkanlı demeye başlayınca. Bir hatırat zaman makinasına dönüşür mü? Mora İsyanlarında yaşanan insanlık dışı vahşete, Çanakkale Savaşları’na, hala izleri silinmemiş olan 99 depremine oradan oraya sürükleyecek bu hatırat bizi ve peşi sıra bir ailenin geçmişine bakacağız. Kan hiç eksik olmamış tarih boyunca insanoğlu can yakmaktan can almaktan hiç vazgeçmemiş. Okuyunca görüyor farkına varıyoruz. Peki bir hatırat insanın kendi geçmişiyle yüzleşecek bir aynaya dönüşür mü dersiniz? O aynaya baktıkça kayıp geçmişi gelir mi gözünün önüne? Mete niye o yetimhanenin bahçesinde çıktı dersiniz Müşfik babasının karşısına? Ailesi yok muydu? Yoksa… Özetle arkadaşlar ilk sayfadan son sayfaya duygudan duyguya koşarak okuyacağınız lezzetinden sual olunmaz bitmesini istemeyeceğiniz enfes bir tarihi romandı Tripoliçe’nin Külleri. 
Tripoliçe'nin Külleri Lütfen ama lütfen okuyun sağlıkla ve kitapla kalın.
··
81 görüntüleme
Çok teşekkür ediyorum kıymetli yorumunuz için.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.