Hem sevip hem nefret ettim, sözü buna uygun.Bu seri neden hala türkçeye çevrilmedi acaba??
Okurken beni biraz zorladı, özellikle Styx’in bakış açısıyla okuduğum yerlerde kullandığı argo kullandığı ifadeler ve dili bence biraz zordu. En azından benim gibi çok seri okumayan biri için, fazla aksanlıydı.
Ama alıştıktan sonra bazı şeyler rahatsız etmiyor ve kafanızda daha rahat oturtsunuz.
Çok uzun zamandır istediğim o Motorcu çetesi hikayesini gerçekten çok güzel verdi bu anlamda beni tatmin etti.
Konusundan kısaca bahsetmem gerekirse. Styx nam-ı diğer Rider, Hangman Motor Çetesinin başkanı. Ve çocukluğundan beri konuşmakta zorlanan biri, sadece babası, yardımcısı ve en yakın arkadaşı olan Ky ile kekeleyerek konuşabiliyor. Çocukluğunda babasıyla gittiği bir ormanda kayboluyor ve çitlerin ardında bir kızla tanışıyor ve ilk kez babası ve Ky dışında biriyle konuşmaya çalışıyor. Ama kızdan asla karşılık alamıyor kız dikenli tellerin diğer ucunda, Styx ona uzanmaya çalışıp ilk öpücüğü veriyor. Sonrasında 15 yıllık bir zaman geçiyor ama o kızı hiç unutmuyor.
Kadın karakterimiz olan Mae ise bir komunun içinde yaşıyor, komünün başında olan “ peygamber Davut” onun kendisinin yedinci eşi ve kurtuluşları olduğunu belirtiyor. Kız bu gelecekten kaçmak istediği için düğün günü topluluktan kaçıyor. Kaçarken yaralanıyor ve bir şekilde Motorcu çetesine sığınıyor. Sonrasında zaten olaylar başlıyor.
Tarikat hayatı dünyanın her yerinde var olan lanet bir oluşum. Kendini peygamber/ kurtarıcı ilan eden sahtekarların insanları sömürmesi gerçekten üzücü. Bu kitaptada bunu yakınen görüyorsunuz.
Açıkçası sonlara doğru şüphelendiğim ama asla beklemediğim sürpriz olaylar gerçekleşti ve kesinlikle iyi ki okumuşum. Seriye devam ederim.
