BİR DÜŞMAN YARATMAK
Boş bir tuvalle başlayın işe
Ana hatlarıyla erkek, kadın ve çocuk figürleri çizin.
Geniş bir fırçayı
reddedilmiş karanlığınızın bilinçdışı kuyusuna daldırın
ve yabancıları gölgenin netameli nüansıyla lekeleyin.
Düşmanın yüzüne
size ait olduğunu kabullenme cesaretini gösteremediğiniz
açgözlülük, nefret ve ihmalkârlığı işleyin.
Her bir yüzün o tatlı biricikliğini muğlaklaştırın.
Her ölümlü kalbin kaleydoskopunda oynaşan
sayısız aşk, umut ve korkunun tüm ipuçlarını silin.
Aşağı bakan bir zulüm yayına
dönüşene dek tersine çevirin gülümsemeyi.
Ortada ölümün soyut iskeletinden başka bir şey kalmayana dek
Ayırın eti kemikten.
Canavar, haşarat, böceğe dönüşene dek
her özelliğini abartın insanın.
Arka planı, tarihi kâbuslardan kalma tekinsiz figürler
– iblisler, demonlar ve kötülüğün itaatkâr askerleriyle bezeyin.
Puttan düşmanınız tamamlandığında,
suçluluk duymadan öldürebilir,
utanmadan katledebilirsiniz onu.
Yok ettiğiniz şey, Tanrı’nın düşmanı haline gelecektir sadece,
tarihin kutsal diyalektiğine bir ayak bağı.