Bakır Gök, Latin Amerika ülkelerinin yazgısı olmuş -ya da oldurulmuş- şiddeti işleyen çok iyi bir roman. Meksikalı yazar Emiliano Monge, isim belirtmeden kendi ülkesinin kırsallarında, küçük bir kasabayı yerleştirmiş romanın merkezine ama tüm Latin Amerika genelini yansıtıyor anlattıkları. Sömürgecilik ve kölelikle dolu geçmişin gölgesinde, yerli halkın topraklarından kovulduğu ve halkın bir avuç toprak sahibinin topraklarında köle gibi çalıştırıldığı, bir grup çete ya da mafyanın istediği gibi at koşturduğu hatta kamu kurumlarını bile yönettiği ülkelerden bir kesit aktarıyor Monge. Elbette şiddet, toplumsal ve siyasi düzlemde kalmıyor; gündelik hayatın da iliklerine işliyor: kadın-erkek, ebeveyn-çocuk ilişkileri başta olmak üzere hayatın her anında kendini gösteriyor. Bakır Gök, tam da bunu anlatıyor; baştan aşağı şiddetin egemen olduğu bir Latin Amerika toplumununun portresini çiziyor ama alışıldık kurguların çok dışında bir tarzda yapıyor bunu. Anlattıklarından ziyade anlatım biçimiyle ayrılan bir roman Bakır Gök. Yazar da bunu daha ilk sayfadan söylüyor okura: “ Sürekli bir akışı olmayacak bir hikaye bu, zira bir hikaye olmasından önce bir hayat söz konusu ve bir hayatın yalnızca göz alıcı kısımları önemlidir.” (s. 11) Kim olduğunu ve başından neler geçtiğini yavaş yavaş çözdüğümüz, yer yer de hayatındaki boşlukları kendimiz doldurduğumuz bir baş karakteri var kitabın. Spoiler vermeden detaylı olarak bahsetmek pek mümkün değil ama kısaca hayatı doğduğu andan hatta annesinin rahmine düştüğü andan itibaren şiddetin esiri olmuş bir adamın hayatını anlatıyor. Kendisi bir çete lideri olmasına rağmen hayatında unutamadığı, kendisini derinden yaralayan kayıpları olan karakterin bu acılarını, pişmanlıklarını, hayatını değiştirmeye çalışmasını ve geldiği noktayı okuyoruz. Ama dediğim gibi, oldukça sıra dışı bir şekilde. Karakterin hayatının dönüm noktası olmuş anlar arasında zikzaklar çizerek ilerliyor yazar. Belli başlı tarihler ve olaylar arasında mekik dokurken önce hem uzun isimleri anımsamakta hem olayları kafanızda sıraya koymakta zorlanıyorsunuz ancak ilerledikçe -özellikle yazarın bence ipucu olarak da kullandığı tarihlere dikkat ederek okuduğunuzda- yavaş yavaş taşlar yerine oturuyor ve inanılmaz keyifli bir hal alıyor metin. Yazarın bu gizemli, puslu tarzını çok sevdim. Hakikaten de birinin hayatını doğal akışında anlatmaya çalışsanız ya da kendi hayatınıza dönüp bir baksanız kurgudaki gibi sıçrayışlarla, önemli anlar arasında gitgellerle bir anlatım olur bu; şüphesiz bunu kurguda başarmak kolay değil ama yazar bunu çok iyi kotarmış. Çok beğendim. Latin Amerika edebiyatı sevenler kaçırmasın bence. Rn azından başlarda tarih ve isimleri not almak yardımcı oluyor, demeden geçmeyeyim.

Bakır GökEmiliano Monge · Yapı Kredi Yayınları · 201526 okunma

·

1.672 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı