Umut, benim için okurken zorlandığım en zor kitaplardan biri oldu. Aslında savaş ve savaş karşıtı temalı, İspanya iç savaşı konu alan, savaş diyaloğu içeren kitapları okumaktan genel olarak keyif alırım. Hatta daha önce okumuş olduğum yine aynı konu içerikli kitapları çok beğendiğim için bu kitabı da araştırıp bu nedenle okuma listeme eklemiştim. Ve açıkçası bu kitapta da biraz “ Çanlar Kimin İçin Çalıyor” havası bulurum belki gibi gelmişti. Tabii ki bir kitapta başka bir kitabın aynı yansımalarını tamamen görmeyi beklemedim ve yazar, kitap, yazarın kalemi gibi bir kıyaslama da yapmıyorum. Zaten o yazar iyi bu yazar kötü gibi bir karşılaştırma yapacak bir kitap okuma birikimim olduğumu da düşünmüyorum. Sadece soluksuz bir savaş havası içine gireceğim, okurken heyecanlacağım, sonunda ne olacağını merak edeceğim, hatta okurken panikleyeceğim, sonucundan korkacağım bir okuma deneyimi olur diye beklentim vardı. Belki çeviriden kaynaklı olacağını düşündüm başta ama işin ucunda da “Atilla İlhan“ gibi bir çevirmen var, acaba benim için doğru zaman değil mi diye düşündüm, kitaba başladıktan sonra ara verip bir süre sonra devam ettim, oda olmadı çapraz okuma yaptım, hatta odaklanmam mı problem diye 50 sayfa okuyup tekrar baştan başladım ama yine kitaba dair fikrim değişmedi. Bu sebep ile de bu unsurları da eleyerek kitaba sabır göstererek daha fazla sebep aramadan bir şekilde okumaya inatla devam ettim.Özetle birbirinden çok kopuk ilerliyor kitap, cümleler,birbiriyle bağlantılı değil gibi geldi bana, bir bütünlük yakalayamadım bu nedenle size şöyle bir kitaptı diyemiyorum. Ne bir roman gibiydi ne bir savaş kitabı gibiydi, ne diyaloglar şeklinde ilerledi yani açıkçası ben çok içine giremedim. Yine de kitap yarım bırakamama takıntım ve inatçı olmam nedeniyle sonuna kadar okudum. Tabi ki verimsiz bir okuma oldu ama yarım bırakmakta bu güzel yazara haksızlık mı olurdu, bu verimsiz okumak mı yoksa esas haksızlık diye diye sayfaları çevirdim.Az önce de belirttiğim gibi okuma deneyimimin herhangi bir kitabı yeterince eleştirecek düzeyde olduğuna inanmadigim için belki de sorunun benden kaynaklı olduğunu( ama hala ne olduğunu tam saptayamadım) düşünerek, kitabı hayatımın okuma deneyimimin daha arttığı bir döneminde tekrar okumak üzere rafa kaldırdım. Umuyorum elime tekrar aldığımda en azından okuma akışıma olumsuz neden olan şeyi bularak ve daha verimli bir şekilde okuyup, daha sağlıklı bir yorumlama yapabilirim.O zamana da kadar aranızda bu kitabı okuyanlar var ise benimle fikirlerini paylaşabilirler.

UmutAndré Malraux · İletişim Yayınevi · 2013126 okunma

·

97 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Buse Özkan