Sevdim ama...
"Sanırım beni biriyle karıştırıyorsunuz."
"Evet." dedi, "biliyorum." ...Daha önce okuduğu bir kitap gibiydi. Çok ama çok uzun zaman önce. Başka bir hayatta.
Herkese selam. Bu yazarı çok seviyorum gerçekten, insanın beynini yoran cinsten eserler veriyor. Ara ara bünyeme almak iyi de geliyor. Önceden okuduğum kitaplarının daha iyi olmasından dolayı mı bilmiyorum ama bu kitapta o istediğim patlamayı yaşayamadığımı söyleyebilirim. Kitap kötü değil kesinlikle aksine akıcı, merak ettiriyor, konusu da ilgi çekici sadece kitabın isminin kendi içinde kitaba dair spoiler barındırdığını düşündüm ve istemeden de olsa o kırılma anı geldiğinde tamam zaten böyle bir şey bekliyorduk oldum. Kitabın orijinal adını çevirdiğimde "Mahkum" olduğunu öğrendim. Keşke Pegasus bu isimle piyasaya sürseydi diye düşünmedim değil. En azından kitap içinde o kırılma anında daha da fazla yükselebilirdim. Haydi konusuna geçelim; Till'in altı yaşındaki oğlu Max kayıptır ve kaybından sorumlu tutulan kuvöz katili olarak da nam salmış Tramnitz, son olayından sonra yakalanmış, sadece mahkumların tedavi gördüğü bir psikiyatri kliniğine gönderilmiştir. Oğlunun kaybının üzerinden bir yıl geçtiği ve katilin de cinayeti işleyiş biçimi, seçtiği bölge, failin bütün koşulları oğlunun durumuna birebir uyduğu için emniyet birimleri artık arama işine son vermiştir. Oysa hâlâ kayıp olan Max'ın cesedinin nerede olduğu ve başına nelerin geldiği bilgisi Tramnitz'ten başkasında değildir. Till, oğlunun başına neler geldiğini öğrenmek için o kliniğe girecek ve oğlunun kanını yerde bırakmayacaktır. Aklını kaybetme pahasına olsa bile. Herkese keyifli okumalar. 
Psikoz 
Sebastian Fitzek
·
371 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.