Öncelikle Zebur'a dair genel bilgiler ile başlayalım. Hz. Davud 'a İbranice olarak gelen Tevrat'ı açıklar niteliği olan bir kitaptır. İsrailoğullarına yani Yahudilere gelmiştir. Mezmur adı verilen ilahi olarak söylenen surelerden oluşuyor. Kitapta sık sık Tanrı'nın kendine mesken seçtiği Siyon dağından ve Kudüs'ten bahsediliyor."Ey adaleti seven güçlü kral,eşitliği sen sağladın, Yakup soyunda doğru ve adil olanı sen yaptın." Vb. gibi yerlerde sık sık Tanrı'nın aynı zamanda kral olduğu vurgusu var ve sürekli kralımız diye hitap ediliyor. Bunun acaba kralların tanrı olarak görülmesi gibi bir şey olur mu diye düşündüm açıkçası. Yönetimi Tanrı adına kralın yaptığı fikrine neden olur mu tartışılır açıkçası. Kitapta çok göze batacak şekilde İsrail'in seçilmiş ırk olduğu vurgusu var. "Rab kendi halkını güçlü kıldı, bütün sadık kullarına, kendisine yakın olan halka,İsrailliler'e ün kazandırdı." ve daha pek çok yerde özellikle Hz.Davud'un duası gibi kısımlarda pek çok vurgu var bu konuda. Tanrı'nın İsrail'e söz verdiğini, İsrail halkı ne yaparsa yapsın cezalandırılsa dahi sonunda refahın gene onlardan yana olacağı söyleniyor. Ve sık sık anlayamadığım bir şekilde İsrail için ve başka şeyler için Tanrı'nın sağ elinin yardımı isteniyor. Bu sağ el vurgusu ve sağ elden istenen yardımın önemi ne tam çözemedim, internette bir şey de bulamadım bu konuda. Neyse kısaca İsrail seçilmiş halk ve ona karşı olan herkes günahkar ve çok ciddi azap çekmeli. Bazı yerlerde gerçekten ağır cümleler var. "Ey sen yıkılası Babil kızı, bize yaptıklarını sana ödetecek olana ne mutlu. Ne mutlu senin yavrularını tutup kayalardan parçalayacak olan insana " deniyor. Aynı zamanda tek bir yerde gördüğüm, dikkatimi çeken bir kader anlayışı da var ."Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni. Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden, hepsi senin kitabına yazılmıştı." diye bir cümle var. Mısır'ın başına gelen kuraklıktan, kıtlıktan, çekirge sürüsünden, ineklerin sütten kesilip çayırların kurumasından Tevrat ve Kuran gibi Zebur'da da bahsediliyor. Ve sürekli Tanrı'nın bir kaya olduğu söyleniyor. Bir kaya ki İsrail halkına kurtarıcı. Son olarak Hristiyanlıkta Hz. İsa'nın insanlara çoban olarak gönderildiğine inanılır ve kiliselerde de çoban ve sürüsü tasvirleri vardır. Aynı şey Zebur'da da geçiyor. Peygamberin insanları gütmek için gönderildiği söyleniyor. Aslında kitap genel olarak Hz. Davud'un yakarmalarını içeriyor. Onun duaları, yakınmaları( ki bu yakınmalar yer yer çok fazla artarak görsene artık beni, ne zaman göreceksin, ben ölüp gidince ölüm sana dua edemez, şu an yaşıyorken gör beni ve hatta bana bir söz verdin sözünü tutsana şekline kadar geliyor.) Yani Kurandaki gibi şunu yapın bunu yapın ey insanlar şekilde bir Tanrı buyruğu yok. Daha çok Hz Davud'un kendi anatımı ile insan doğru olmalı, yalan söylememeli vurgusu var ve yer yer geçmiş zamandan örnekler veriliyor.Açıkçası ben başlamadan Kurandaki gibi bir emirler bütünü beklemiştim ama Zebur daha farklı bir şekle sahip.

ZeburKolektif · Andaç Yayıncılık · 2015368 okunma

·

31 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

RJ