Hayvanların bencillikten uzak ve özverili sevgileri, insan denen varlığın değersiz dostluğunu ve pamuk ipliğine bağlı sadakatini tecrübe etmiş kişinin kalbine işler.
-Edgar Allan Poe
Çoğu zaman düşünürüm: Hakaret olarak söylediğimiz, aşağılama niyetiyle kullandığımız "köpek" sıfatını. Köpek, it deriz; kötü bir şeymiş gibi. Hâlbuki bizim hor gördüğümüz o "köpek" bile, sokakta bizi görünce kaçacak delik arıyor. Daha ne kadar vahşi olabiliriz? Köpekler de bize sırt çevirdiyse...
Hayvanları çok severim, haddinden fazla hem de. Örneğin yolda kedi görsem, pis-temiz umrumda bile olmaz, hemen okşayıp öpmeye çalışırım. İnek, at, keçi, koyun, köpek vb. bütün hayvanları severim. Sevmemek için bir şart bulamıyorum çünkü. Ben onu seviyorum, o da bana sevgi gösteriyor. Hayatım boyunca hayvanların, insanları sebepsiz yere öldürdüğü bir habere, olaya rast gelmedim. Ama bakıyorum; evladını öldüren baba, amcasını öldüren yeğen, öğretmenini öldüren öğrenci... İnsanlar, hayvanlardan daha vahşi olabiliyor ne yazık ki. Bütün insanlık için geçerli değil bu elbette ama bütün hayvanlar için geçerlidir bu; siz hayvanlara bir şey yapmazsanız, onlar da size bir şey yapmazlar.
Dünyanın en sadık dostu olarak bilinir köpekler. Cana yakın, sevimli, korumacı ve daha birçok güzel özellikleri var bu minnoşların. Âmâ olan insanlara yardımcı olanlar mı dersin, hayat kurtaran mı dersin... Köpekler gerçekten insanlara çok iyi bir dost oluyorlar. Yazarımız Jack London da buna değinmiş kitap genelinde. Jerry isimli yavru bir köpek, o köpeğin gözünden insanları anlatmış. Köpek, insanları, yani sahiplerini, Tanrı gibi görüyor, o kadar bağımlı Tanrısına. Tanrısı ne derse onu yapıyor, onun övgüsünü kazanmaya çalışıyor. Hiç çıkar gözetmeden, sadece sevgi bekliyor karşılık olarak... Ayrıca zenci-beyaz gibi saçma sapan ırkçılığa da değinmiş yazarımız. Köpek bile yapıyor bunu, tanrısı öyle öğretmiş çünkü. Zenci bir insan gördü mü saldırıyor, tanrısı da onu destekliyor. Böyle olunca köpek de onlardan(zencilerden) üstün görüyor kendini. Zencilerden üstün, tanrısından aşağı.
Farklı bir kitap oldu benim için. Güzeldi, zevkliydi. Bir köpeğin insanlara ne kadar bağlı olabileceğini daha da net öğrenmiş oldum Jack London sayesinde.
Hayvanları hep sevin. Hayvanlardan size zarar gelmez, biz onlara zarar vermediğimiz sürece onlar da bize zarar vermez. Hayvanları mal gibi sahiplenmeyin, onlar da birer can taşıyor. Sevin, gözlerine bakın, gülümseyin, sarılın. Hayvan sevgisinin içinizde daim olması dileğiyle...
