Glenn Meade’ten yine freni boşalmış bir kamyon ile yokuş aşağı iniyormuş hissi verircesine son sürat okunan bir roman. Ve yine tarihten hammaddesini alan başarılı bir roman, tarihi olayımız da İkinci Körfez Savaşı, yani Irak Savaşı.
Huzursuz Hayaletler, klasik Meade romanları gibi ilk başta karakterleri uzunca tanıtan, tanıtırken de hayatları üzerinden okura birçok duyguyu veren roman. Aslında Meade’in en çok sevdiğim özelliği de romanlarında kullandığı bu yöntemdir. Aksiyonu, gerilimi yüksek seviyede verirken, bunların yanında da yoğun bir şekilde, okuru etkisi altına alabilecek şekilde duygu yüklü hisleri verebilmesidir. Meade için şüphesiz zamanımızın en iyi politik polisiye ve aksiyon romanı yazarı diyebiliriz ve yine hiç şüphesiz Glenn Meade, 
Robert Ludlum ve 
Frederick Forsyth ‘nin doğal mirasçısıdır da. Hatta yukarıda yazdığım unsurlar içinde bu iki dev yazardan da daha detaylı ve daha kuvvetli şekilde eserlerinde bu unsurları kullanabilmektedir. Yavaş başlar Meade’in romanları, giriş kısımlarını uzun tutar ve karakterlerin yaşamlarını kitapta bize lazım olacak şekilde en ince detayına kadar öğreniriz, bu kısımlarda da olay örgüsünü oluşturup, bu örgünün kıvrımlarını sayıca çoklayıp ve sıklaştırıp iyice karmaşık hale getirdikten sonra tempoyu yükselterek çözme kısımlarına girer. Bu kısımlarda da yer yer bu karışık örgüleri çözmek için biz okura ara bölümler ile fırsatlar sunar, belki de daha çok soru işareti de verir ama çözmemize yardımcı da olur. En sonunda da artık depara kalkmış finali ile okura hem heyecanı hem de duygu yüklü anları yaşatır. Kitaplarında da çoğunlukla uçuş ile ilgili kısımlar okuruz, kendisinin de uçuş eğitmeni olduğu için bu kısımları detaylıca ve öğretici bir şekilde okuruz.
Huzursuz Hayaletler, olay örgüsünün sağlam olduğu ve başarılı bir şekilde işlendiği güzel bir roman. Irak Savaşı’na giden askerlerin karıştığı birkaç olayla ilgili ve aile içi gerilimlerin olduğu bir roman. Yer yer 
Harlan Coben ‘in seri dışı romanlarını anımsattı ama en çok da 
David Baldacci ‘nin 
Gözaltı isimli mükemmel romanını anımsattı. Arka kapak yazılarını okuyunca bile aradaki bazı benzerlikler görülebiliyor. Ve yine bu kitabında da çoğu Meade kitabında olduğu ünlü bir aktöre benzeyen karakterimiz var. Meade ile özdeşlesen (hatta o kadar çok özdeşleşmiştir ki, çevirmen Ali Cevat Akkoyunlu’nun 
Hedef İblis isminde, tamamen Meade özentisi ya da taklidi romanı da vardır) çevirmenimiz Ali Cevat Akkoyunlu, hemen hemen her çevirisinde olduğu gibi bu çevirisinde de bazı kelimelere filan özel takıntısı olmuş, ya da takıntısı olduğunu ben düşünüyorum, Son Tanık’da nasıl sürekli “İki dirhem bir çekirdek” yazmışsa bu çevirisinde de esrarı sürekli sadece “cigaralık” olarak çevirmiş.
Sonuç olarak Huzursuz Hayaletler güzel ve okunabilecek hatta çok başarılı bir gerilim kitabı ama şu da bir gerçek ki bir Kar Kurdu, bir Sakkara’nı Kumları ya da Romanov Komplosu değil, aslında Son Tanık da değil ama Kar Kurdu da bazı yönlerden bir Son Tanık değil.
·
232 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.