Eduardo Galeano Uruguay'lı gazeteci, yazar. Güney Amerikanın ABD tarafından, çorba misali karıştırıldığı dönemde yaşamış sol görüşlü bir yazar. Güçlü olanın, ezenin karşısında, özgürlük ve devrim aşığı, insanların dediğine aldırış etmeyen bir yazar. Latin Amerikadan bir kitabı okurken ya da bir filmi izlerken hissedeceğiniz; o samimi, masalsı, belki de bizden bir havası var yazdıklarının. Bu kitabı da takvim arkası yazıları gibi biraz, bütün bir yıla yayılmış bugün ne oldu anekdotları. (29 Şubatı bile unutmamış) Amerika ve Dünya tarihinden vurucu hikayeler anlatıyor Galeano" Günler Yürümeye Başladı"da. Bazen üç cümlede bazen bir sayfada yeni bir şey öğreniyorsunuz çoğunlukla. Ama etkileniyorsunuz da; dedim ya samimi yazıyor, vurucu yazıyor. Açıkcası yazım stili, dünya görüşlerinden bağımsız olarak, Yılmaz Özdil'i hatırlattı bana. İkisinin sevenlerinden de tepkiler alabileceğim bir cümle biliyorum; ama o kısa, bir şeyler çıkarıp okuyucuyu şaşırtmaya odaklı, bazen kelime oyunlarıyla zenginleştirilmiş tarih yapraklarında Özdil'in yazdıklarını andıran bir şeyler vardı gibi geliyor bana. Neyse, çoğunlukla Amerika ağırlıklı olsa da; Mayalardan Körfez Savaşına, Newton'dan Gutenberg'e, Nazım Hikmet'den Karl Marx'a herkesi yazmış Galeano. Sıkılmadan bir çırpıda bitiyor koskoca kitap. Hikayelerin başlıkları orijinal mi, çeviride mi eklenmiş anlayamadım ama, bazıları çok türkçe geldi bana:) Her güne bir hikaye/ bir olay tarzinda bir kitap olunca, ilk önce haliyle kendi doğum günüme baktım. Şansıma 1919 yılında ABD'den gönderilen Emma Goldman çıktı. Sayfanın sonundaki söz, benzerini çok yakın bir zamanda twitter'da gördüğümden olsa gerek gülümsetti beni. "Bütün savaşlar, kendileri yerine ölüme başkalarını gönderen savaşmaktan aşırı korkan ödlek hırsızlar arasında yapılır" demiş Emma Goldman 1919'da. Sonuç olarak; farklı bir şeyler öğrenmek, ya da tarihe bakıp bugünü anlamak, ya da sadece keyifli bir okuma için değerlendirebileceğiniz bir kitap " Günler Yürümeye Başladı". Teşekkürler
