Rainbow Rowell, benim için bir kurtarıcıdan farksızdır. Okurken can sıkıntısının dibine vurduğum genç-yetişkin türüne getirdiği yeni anlam, klişelerden uzak durması, her karakterinde kalbinin derinliklerine okuyucuya açması benim için bu türün hala hayatta kalmasını sağladı. Sabit Hat'ı elime aldığımda bu yüzden çok umutluydum. Harika bir öykünün beni bekledin düşünüyordum. Ne yazık ki öyle olmadı. Aslında yukarıda söylediğim özelliklerin hepsi Sabit Hat'ta da geçerli olsa da kitabı bir türlü ısınamadım. Okurken beni birçok kez darladı. Sanki yazar, hikayede yeteri kadar derine inmemiş gibiydi. Kitabımızın ana karakteri Georgie, üniversiteden beri hayalini kurduğu televizyon programını hayata geçirmeye çalışan bir senaristir. Bir Noel zamanı işi ve ailesi arasında bir seçim yapması gerektiğini de işini seçilince eşi Neal ile arası bozulur. Annesinin evinde geçmişi arayan bir telefon bulduğunda da tek yapmak istediği kocası ile arasını düzeltmektir. Dediğim gibi her zaman klişelerden uzak Öncelikle, karakterlerden hiçbiri ile bağ kurmadım. İlk olarak bunun sebebini karakterlerin yaşları olduğunu düşünsem de bu fikir bana daha sonradan saçma geldi çünkü 150-200 yaşındaki karakterle bağ kurabiliyorsam 30 yaşındaki biriyle de bağ kurabilirim değil mi? Bu yüzden u durum ile ilgili nihai kararım şu oldu: Karakterlerin motivasyonları gerektiği kadar ikna edici değil. Neal'ı ele alalım mesela. Georgie'nin davranışlarını alttan almaktan bıktı diyeceğim, adamın alttan aldığı bir şey yok. Yaptığı ve söylediği çoğu şey havada kalıyor çünkü karakteri tanımıyoruz. Sabit Hat, her ne kadar içinde geçmişten kesitler de barındırsa da bunlar karakterleri anlamamıza yetmiyor. Sadece olayları görmüş oluyoruz. Rainbow'un Georgie gibi bir karakteri yazması beni üzdü. Korkusuzca hatalar yapmasına bayılmış olsam da - Rainbow karakterlerinin ortak noktası- o hataları yaptıktan sonra "Neden böyle yaptım ki?" diye sızlamansı ve davranışlarının ardında durmaması beni hayrete düşürdü. Ayrıca Seth'in ona bu şekilde davranmasına izin verdiğine inanamıyorum ve tabii ki Neal'ın da... Hayal kırıklığına uğradım. Kitabın konusu ile ilgili düşünceme gelirsek, konu ilk başta "Bu ne garip şey böyle!" dedirtse de Rainbow, "geçmişe-giden-telefon" olayını kitaba çok güzel işlemiş fakat kitabın konusu hiçbir yere bağlanmadı. Kitabın başından sonuna kadar bir sürü şey oldu ve sonuç: Sıfır. Kitabı bitirdiğimde aklımda cevaplanması gereken bir çok soru vardı - hala da var. Rainbow, son yazma konusunda iyi değil ve bunu okuyucunun kitaba karşı beslediği hislerle kendisinin tamamlacağı kısmen "açık uçlu" sonlarda telafi etmeye çalışıyor. Eleanor&Park ve Fangirl'de bu yöntemle harika bir iş çıkarmış olsa Sabit Hat'ta işe yaramıyor çünkü hikayenin düğümleri çözemiyoruz. Rainbow bizi bir karmaşının ortasında bırakıp gidiyor. Kalakalıyoruz. Ayrıca kitap hiçbir yere bağlanmıyor. Bir sonuca varamıyoruz. Karakterler ilerlemiyor, oldukları yerde dönüp duruyorlar. Amaçsızca. Bu sihirli telefon sayesinde Georgie'nin evliliğini kurtarmaya çalışmasını okuyoruz ama bu kitabın yarısını bile kapsamıyor. Arada gerekli gereksiz bir çok olay oluyor ve bu olaylar ana konudan bağımsız bir halde etrafta koşturuyorlar. Evet, bu telefon sayesinde Georgie bir şeyi fark ediyor ve evet, bu önemli de bir gerçek ama konu o kadar bölünüyor ki okuyucu buna pek dikkat etmiyor. Kitabın sevdiğim bölümlerine gelirsem hayata dair güzel ve bambaşka bir bakış açısı sunuyor özellikle biz gençler için. Kendini hem işine hem de ailesine adamaya çalışan Georgie gerçek bir karakter. Hayallerinin peşinde koştururken ailesini biraz kenara ittiğini fark etmesi gerçek. Neden bilmiyorum ama Rainbow bu karakteri gerçekten kalpten yazmış gibiydi. Yorumu yazarken zorlanmamdaki sebep de bu işte. Sanki Georgie onun için fazla özel. Bu yüzden hiçbir şeyi törpülemeden yazmış gibi. Sabit Hat'tı beğenmemek onu beğenmemek gibi hissettiriyor. Georgie ve Neal'ın tanışma hikayesini okumak da zevkliydi. Buna rağmen bu ikilinin ilişkisini hala anlayabilmiş değilim. Neal'ın hep içe dönük biri olduğunu öğrendik ama nedenini bilmiyoruz. Ona soru sorulmasını sevmediği de öğrendik. Peki böyle biriyle ne kadar sağlıklı bir ilişki yürütebilirsin? Sonuç olarak kitabı beğenmedim ama alıp bir şans vermenizi isterim belki siz beğenirsiniz.

Sabit HatRainbow Rowell · Pegasus Yayınları · 2017166 okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Selin