Size artık kitaplardan söz edebilirim çünkü okudum.
benim gibi eğitimsiz biri için okumanın ne kadar zor olduğunu tahmin bile edemezsiniz.Birinci kelimeyi okursunuz, anlarsınız, ikinciyi de aynı şekilde ve biraz şansınız varsa üçüncüyü bile.Parmağınızın ucuyla kelimeleri izlemeye devam edersiniz, sekiz , dokuz, on, on iki, öylece noktaya varıncaya kadar gidersiniz. Ama noktaya vardığınızda iş işten geçmiş olur!Çünkü bütün kelimeleri ne kadar bir araya toplamaya çalışsanız da nafile, hepsi darmadağınıktır, tıpkı bir kutunun içine fırlatılmış bir avuç cıvata ile somun gibi. bilgili insanlar için, çok kolaydır oysa. Cıvatayla somunu gerektiği şekilde birbirine vidalamayı bilirler. On beş, hatta yirmi kelime gözlerini korkutmaz, onlara göre bir cümledir sadece.Benim içinse, çok uzun bir süre farklı bir şeydi.Okumasını ve harfleri biliyordum, o konuda bir sorunum yoktu. Esas sorun anlamını çözmekteydi. Kitap, gururumu kıstıran bir fare kapanı, kendi halindeyken gayet zararsızmış gibi duran, ikiyüzlü bir nesneydi adeta.
Mürekkeple kağıttan oluşan bir sorun! Bir duvar, evet. başını vuracağın bir duvar.
Bu yüzden mecbur kalmadıkça okumakta hiçbir yarar göremiyordum, yani vergi tahsilatları, sigorta belgeleri falan dışında.
Sayfa 45Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.