Zengin ailenin tek çocuğu, bütün istekleri anında yanıbaşında olmasına rağmen mutlu olamayan bir kız.. Daha fenası her geçen gün biraz daha psikolojisi bozulup, içe kapanmaya başlamış, hayatında tartışacak fazla bir şey bulamamış, yaşayacak ihtirasları ve hırsları, hatta fazla hazları kalmamış. Hasreti, özentisi, hatta idealleri bile yok olmuş. Monoton, basit, sevimsiz hayatın ortasında yok olmakya da devam eden bir kız.. Yıllar öncesinden hafızasında unutulmazların arasına işlediği o çocuğun buruk hikâyesindeydi düşüncesi, hiç bir zaman hafızasından silinmeyecek vicdan azabına neden olacaktı..
Üniversitede bölüm arkadaşlarından bir delikanlı, tek yönlü yetiştiğini söylemişti Leyla’ya, "Ruh, beden ve akıl üçlüsü aynı seviyede yükseltilemezse, yaşadığımız hayatın bir tarafı mutlaka aksar." demişti ona. Kendini teşhis edeceksin önce… “Ben kimim?” diye soracaksın kendine… Nereden geldiğini, nasıl oluştuğunu, planının, projenin kimin tarafından yapıldığını araştıracaksın. Kendi isteğinle gelmediğin bu hayatı, yine kendi isteğinle ve istediğin şartlarda terk edemeyeceğini bileceksin. Bu vücudun mimarının hayata yansıması gereken kurallarının olduğunu, kendi başına ne bir güç, ne de kendi plan ve projesini çizerek dünyaya gelen olmadığını, dahası insan oluşun serüvenini araştırıp özünü tanımaya çalışacaksın…
Ve bu düşünce ile kendi benliğini şekillendirme hikayesi. Çok etkilendim. İlk elime aldığımda sırf okumak olsun diye okumaya başlamışken sonrasında iyiki okumuşum dediğim eser. Anlatımı akıcı, düşündürücü aynı zamanda her bir düşüncede kendinizde eksik bir yer bulacak, tamamlamaya çalışacaksiniz.
İyi okumalar.
