“Ama nasıl yalnız? Yani hiç kimseyi görmüyor musunuz?”
“Ah hayır, görmesine görüyorum –ama yine de yalnızım.”
··
3.252 görüntüleme
''ah tanrım ne uzun bir zaman dilimidir insan ömründe bir anlık mutluluk. sırf bunun için bir ömür yaşamaya değmez mi?'' diye sorarak, dostoyevski bize bir anlık mutlulukla yaşamayı öğretmiştir.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.