Uzun bir zaman birlikte yaşadığımız,kâh mutfakta çorba karıştırırken ,kâh okuma odasında bütün olanakların ve sessizliğin davetiyle, beni cümlenin kadim ve lâyezal sırlarına sürükleyen,uyuya kalıncaya dek,kâh öğlenden sonra puslu bir rüzgâr gibi önümde kıvrılan denize, bir kahve selamıyla sokulduğumda...Araya giren "Bağbozumu Şarkıları" ve ara ara içimi yoklayan "Otomatların Marşı "...Hepsine ama hepsine bir orkestra şefi vakarıyla yol gösteren,nahif ve duygulu...Meriç... Eserlerle âdeta gözgöze konuşurcasına sohbet meclisi kurmuş ,Dostoyevski,Hugo ve Aristoyla aynı anda müthiş bir diyalog yakalayıp sizin de onları keyifle dinlemenizi salık veren bir yazar...Meriç... Humanizma sanrılarıyla düşüncesi ve hissiyatı tir tir titreyen bir batı mistisizmi ve bunu anlamaya çalışırken,özverisi şevkatli bir el gibi edebistanin toprağında gezinen bir yazar...Meriç.. Romanın bütün dillerde özgürlüğü simgelediğini,bu özgürlüğün aslında dilde,üslupda,hikayede ve kurguda değil,bizzat romanın kendi serazer ruhunda boy veren,kendini kanıtlamaktan ziyade kendini kanıksamak özlemi olduğunu ,bana hissettiren bir yazar ...Meriç... O kadar çok not aldım ki,okunacak sayısız kitap olduğunu ve ömrümün bu uğurda asla kifayet etmeyeceğini bir kez daha farkettim :) Bana kalırsa bu kitap Edebiyat Tarihi bölümlerinde ders kitabı olarak müfredata dahil edilmeli.Sadece edebiyat okuyan öğrencilerin değil,kitap kokusunda huzur ve selamet bulan herkesin pek çok kazanımlarla mezun olacağı bir tedrisat... Üstad'ın noktasına, virgülüne kadar okuduğu eserlerle -kendi bakışına aşina olsun olmasın- kurduğu saygı ve edep bağı hayranlık uyandırıcı.Ezbere konuşmamak,ilimle hemhâl olmak bu olsa gerek dedim kendime... Ziya-de olsun...

Kırk Ambar 1: Rümuz-ül EdebCemil Meriç · İletişim Yayıncılık · 2006547 okunma

··

177 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.