Yıl 2009, annem ile oturmuşuz bir gece vakti, Beyaz Show izliyoruz. Bir şair/yazar varmış konuğu. Hiç de duymuş değilim adını, sözde kitapseverim ya nasıl duymam demek ki çok da iyi yazar değilmiş diyorum. Sevgili Sunay Bey Kız Kulesini çok severmiş; ("Boğaz'dan geçen gemilere engel olmasın diye İstanbul'un saçlarını toplayan beyaz bir tokadır Kız Kulesi" dediğini ve Kız Kulesi isimli bir şiiri olduğunu da çok sonra öğrenecektim.) Beyaz da ona sürpriz yapmak için Kız Kulesinin ışıklarını yakıp söndürüyor "Istanbul'un en güzel kızı sizin için göz kırpıyor bugün Sunay Bey" diyerek. Sunay Akın'dan gelen cevap ise; "Ben eşimi evde oturmuş beni izliyor sanıyordum, meğer Kız Kulesinde imiş." Yahu, dedim, anne kimmiş bu adam bi bakalım. Karşıma çıkan ilk dizeler ile birlikte hayranlığım başladı. Okudukça, onun dünyasını keşfe çıktıkça katlanarak arttı hayranlığım. Kitapları yetmiyor, kendi beğendiğim sözlerini dosyalarda topluyor, çıktısını alıyor ve yanımda taşıyordum. Gerçi taşımama da gerek yoktu, ezberlemiştim hepsini. Hâlâ bilirim büyük çoğunluğunu o dizelerin. Çok derin dizeler. Çok anlamlı. Hızlıca okunabilen ama kesinlikle sindire sindire okununca büyük bir şok etkisi yaratan dizeler bunlar. Beyni çok farklı ve çok özel çalışıyor Sunay Akın'ın. Öyle güzel ve öyle özel bağlantılar kurabiliyor ki hiç alakasız olaylar arasında, şaşırmaktan başka şansı kalmıyor insanın. Oyuncak Müzelerini saymıyorum bile. Ve hazırlık aşamasında olduğu nice muhteşem projeyi. Idolum olarak anlatmıştım lisedeyken bir sunumda kendisini. Hayranlığımı nasıl dile getirdiysem artık, bir arkadaşımın büyük uğraşlar sonucu kilometrelerce uzaktan getirttiği muhteşem hediyesi ile almıştım ödülümü; i.hizliresim.com/oOoVER.jpg Aradan yıllar geçti, bir gece vakti, üstelik bu aralar pek kitap okuyamaz ve inceleme yazamazken neden yazıyorum bunları? Neden anlatıyorum? Kendim de bilmiyorum belki de. Belki de kapı eşiğine tek başımıza zor sığsak bile yalnız olmadığımızı, sevdiğimiz şairler ve yazarların ve sevdiğimiz onca şiir ve hikayenin bizle olduğunu hatırlamaya ihtiyacım vardı. Bazı şeylerin değişmeyeceğini, hep çocuk kalmamız gerektiğini haykırmaya belki de. Ben de bilmiyorum. Bilmek istiyor muyum? Onu da bilmiyorum.

Kaza SüsüSunay Akın · Türkiye İş Bankası Yayınları · 2010804 okunma

··

62 görüntüleme

Nesrin A.

@LaLiseuse ·

22 Nisan 2018 15:44

Ben de lisedeyken sevdiğim bir sanatçının sevdiği bir yazar olarak tanıyıp alıp okumuştum, nasıl birikimli, nasıl hikayeci, nasıl zarif bir adam. Dediğiniz gibi kurduğu bağlantılar insanı şaşırtıyor. Teşekkürler bu güzel inceleme için.

Roquentin

@elif22 ·

22 Nisan 2018 02:16

Ne güzel insanlar bir anda hayatlarımıza dokunuyor ve güzel anılar bırakıyor hayatınızı da etkiliyor aslında. O yıllarda bir Sunay Akın bir Cemal Süreya şiiri ilistiriyor onunla tanıştırıyor Cemal Süreya üreya Nahit hanıma şiir yazıyor ordan Orhan Veli çıkıyor ardından Sabahattin Ali beliriyor.... sürüyor da gidiyor bizim zihin zenginleşiyor, ufuk açılıyor:)) Sen hep yaz..

Meltek

@Meltek ·

22 Nisan 2018 10:58

Ve sonra olaylar gelişiyor :))) "Tesadüfler ne büyüktüler, ne kadar basit göründüler." Hep yazalım, yazmazsak delireceğiz belli ki :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.