Dinimizi yaşarken toplum olarak gösterdiğmiz en büyük zaafiyetlerden birisi, anlamadan yaşamak veya anladıklarımızı hissetmeden uygulamak konusu olsa gerek. Bu anlamda Risale-i Nur külliyatının çok orjinal olduğunu ve onu okumanın çok zaruri bir durum olduğunu bilmüşahade yaşadım.Bilhassa bu eseri okurken bunu fazlasıyla hissettim.
Malumdur ki dinimizin bize yüklediği en büyük gayeler arasında, Allahı doğru tanımak, isim ve sıfatlarıyla ona hitap edebilmek ve kalbimizde bu isim ve sıfatların hissettirdiği manalarla onu her daim fikrimizde ve zikrimizde tutabilme gayesi vardır.
Bunun en keskin yolu kaçınılmaz olarak sünnete bağlı olmaktır tabiiki.Bu da Nur külliyatında anlatılmış. Ancak sünnet olan davranışlara ruh ve duygu yükleyecek olan yegane şey muhabbetullah, Allah sevgisi.
Bunun gerçekleşmesi içinde yaşadığımız her olayda, hem iç alemimizde hem dış alemimizde şahit olduklarımızda, bize olayın ilahi boyutunu ve o boyuttaki manasını ve duygusunu, Allah’ın isimlerinden birine dayandırarak izah edecek bir donanım gerekli ki Allah’ı doğru tanıyabilelim ve bu durum muhabbetimizin artmasına vesile olsun. Yoksa Allah’ın gayrısına ve kendimize gereksiz manalar yükleyerek ondan uzaklaşmamız kaçınılmaz olabilir.Davranişlarımız da hissiz ve ruhsuz olabilir.
Kastamonuda Bediüzzaman’ı ziyarete gelen liseli gençler: ‘Muallimlerimiz bize Allahtan bahsetmiyor, bize O’nu anlatırmısın’ demelerine karşılık Bediüzzaman’ın: ‘Okuduğunuz her bir fen kendine mahsus lisanıyla size Allah’ı anlatır onları dinleyin demesi çok manidardır. Sonra bunu bir örnekle izah eder...
“Ben dedim: Sizin okuduğunuz fenlerden her fen, kendi lisân-ı mahsusuyla, mütemâdiyen Allah’tan bahsedip, Hàlıkı tanıttırıyorlar. Muallimleri değil, onları dinleyiniz.
Meselâ, nasıl ki mükemmel bir eczahâne ki, her kavanozunda hârika ve hassas mîzanlarla alınmış hayattar mâcunlar ve tiryaklar var. Şüphesiz, gayet maharetli ve kimyâger ve hakîm bir eczâcıyı gösterir. Öyle de, küre-i arz eczahânesinde bulunan dört yüz bin çeşit nebâtât ve hayvanât kavanozlarındaki zîhayat mâcunlar ve tiryaklar cihetiyle, bu çarşıdaki eczahâneden ne derece ziyâde mükemmel ve büyük olması nisbetinde, okuduğunuz fenn-i tıb mikyâsıyla küre-i arz eczahâne-i kübrâsının eczâcısı olan Hakîm-i Zülcelâli, hattâ kör gözlere de gösterir, tanıttırır.” (Devamı Meyve risalesi, 6.meselededir.)
Risale-i Nurda Esma-i Hüsnâ” eserinde yazarımız, Nur külliyatında Allah’ın 217 tane isminin geçtiğini keşfetmiş.Bu eseri okuduğum da anladım ki, Risale-i Nuru okurken Bediüzzaman bize her meselede Allah’ın bir ismine nasıl yol bulabileceğimizi ve onun rahmetine ve hikmetine giden yolu açıklıyor ki kalbimiz, aklımız tam hissesini alsın. Bu durumla muhabbetullah ile gıdalanan ruhumuz şeytanın ve şeytani akımların vesveselerine yenilmesin.
Risale-i Nur külliyatının bir nevi özeti, incelemesi gibi gördüğüm bu eseri gözüm kapalı herkese tavsiye ederim. Şunu da ekleyeyim, eser yaklaşık 500 sayfa ama 6000 sayfalık Nur külliyatının Allah’ın isimlerine yönelik tüm konuları işlenmiş, çok başarılı bir çalışma.
Külliyattan istifade etmeyi düşünen okurların
okuyup faydalanması dileğiyle keyifli okumalar dilerim.
