#spoiler "KALBIM ŞAİRLER MEZARLİĞI " Ne çok seviyorum bu ölmüş gitmiş insanları ne çok biriktiyorum içimde bilemezsiniz .. Neden beğenmiyorsun? hiç bir şey diyorlar "Çünkü özgün kelimeleri ve eşsiz yaşamları yok " diyorum .. "ve hatta ölüş-leri O yüzdendir beğenmeyişlerim ..yoksa şımarık falan değilim Bir Bulgar şair Nikola Vapstsarov .. tabiiki bir sahaf tezgahında tanıştık biz ..çünkü bu "özel " "adam" ları başka biryerlerde bulmanız mümkün değil . Hem aydın hem işçiydi,günde oniki saat kömür taşıyan, perçemi alnına düşmüş yüzünde yağ ĺekelerı ama gülüşü parlak bir makinist ..kod adı :Atesçi Vandettadan önce bir Vandetta ... "Inancım "Zırhla kaplıdır gögsümde "Ve bu zırha işleyecek "Kurşun 'Icad edilmemiştir henüz ! "Icad edilmemiştir ! RuslardanPuşkin Lermanyov,Dostoyevski Tolstoy,Gorki okurdu .. Tüm bu ağır yaşam şartları sırasında "ne ara okurdu" "ne ara şiir yazardı "bu vakti "nerde " bulurdu ??? SANA ! Şiir.. tehlikeli bir silahtır dedim ..demedim mi ? Takma adı 'Kutuzov" olan biri onu ihbar etti .. işkencede ölmek için ayakkabısından bir çivi çıkardı bileklerini parçaladı ..ölemedi .. kanıyla bulduğu kağıtlara şiirler yazmaya devam etti .. 23 Temmuz 1942 de eşiyle üç kez beşer dakika görüştüruldü. . "Eşinin elini sıktı ve bir beyaz kağıt parçası bıraktı " "Ama birlikte olacağız fırtınada" "Halkım çünkü çok sevdik seni " Yasenin gibi ölüme giderken son notlarını bırakan ölümlere yürüyen başka bir "adam" "Ilerde yine karşılaşırız inan" Akşam saat 21:00 de kurşuna dizildi Ve dünya dönmeye devam etti. Şiirle kalın çünkü şiir içinizdeki insanı bir adım öne taşır sevgiler. .. .