Kültür Endüstrisi Nedir? Kültür endüstrisinde, eserler çoğaltılmak ve kitlesel olarak tüketilmek üzere üretilir. Kitabın Mesajı Nedir? Insanlığı mitlerden kurtaran ve doğaya egemen kılan akılsallığın(aydınlanmacılık), mite yeniden dönülmesine sebep olmasıdır. Süreç Nasıl Gerçekleşir? Tikellik ve bireyselliğin bulunmadığı, bunların belirlenmesi durumunda da sistemle bütünleşip bastırıldığı bir mekanizma mevcuttur. Ayrıca, sanatta etkinin(kelime, imge, renk, fırça darbesi) asiliğini kırarak yapıtın yerine formülün boyunduruğu altına soktu. Kitabın Amacı Ne Değildir? Sanatın geleceği değildir. Kitabın Amacı Nedir? Aydınlanmış aklın tehdit ettiği unsurları kurtarmak. Kültür Endüstrisinin Hedefi Nedir? Sanat ile hayat arasındaki farkın ortadan kaldırılması, bunların birleştirilmesi. *Adorno’nun kültür endüstrisi, Walter Benjamin’in ‘’Mekanik Çoğaltım Çağında Sanat Eseri’’ne karşıttır. *Kültür endüstrisi yüceltmez, baskılar. … Sanat yapıtları çileci ve utanmazdır, kültür endüstrisi ise pornografik ve iffetli. (Burada anlatılmak istenen, kültür endüstrisinde, sanatın sağlayabileceği hazzın verilmediği ve sadece bir hayal olarak gösterildiğidir. Fakat, yüksek sanatta durum böyle değildir. *Kültür endüstrisi durmadan vaat ettiği şeylerle tüketicisini durmadan aldatır. Fiyakalı olay örgüleriyle görüntülerin vaat ettiği haz, vadesi sürekli uzatılan bir senet gibi geciktirilir. *…Estetik yüceltmenin sırrı budur: doyumu yerine getirilmemiş bir vaat olarak temsil etmesi. Kültür endüstrisi yüceltmez, baskılar. Arzunun nesnesini, kazağın içindeki göğüsleri ya da atletik kahramanın çıplak gövdesini belirgin hale getirerek, yalnızca, doyumun esirgenmesine alışık olduğu için çoktandır mazoşist bir hazza indirgenen yüceltilmemiş ön hazzı kamçılar. *A ve B filmleri veya değişik fiyattaki dergiler arasındaki farkın olmasınının sebebi tüketicilerinin sınıflandırılmasıdır. *Bir markanın ürünlerinin farklı modeller ortaya çıkartması rekabet ve tercih olanağı sağlamasındandır. *Bir ürünün değerini belirleyen kriter, ‘’conspicious production’’ denilen gösterişli üretimin yatırımının dozajıdır. (Kastedilen reklamlar ve reklamlarda sergilenen ürünün ‘’ambalajı’’ olsa gerek.) *Ekspresyonistlerin ve dadaistlerin kavgacı bir tonda anlatmak istedikleri stildeki(vaat edilen) hakikatsizlik, bugün ağlak şarkıcıların şarkı söyleme jargonunda, film yıldızlarının özenle kurgulanmış zarafetinde, hatta bir tarım işçisinin sefil kulübesini çeken fotoğrafçının ustalığında zaferini ilan etmektedir. *İzleyici, kendine ait bir herhangi bir düşünce üretmeye gerek duymamalıdır: ürün, her tepkiyi önceden belirler. (Eğer bir ürün piyasada tutmuşsa, böyle ürünler verilmeye devam edilir yayımcılar tarafından. Çünkü, amaç sanat, yani özgünlük değil, satmaktır.) *Kültür endüstrisi, insani bir tür varlığı olarak gerçekleştirir. Herkes bir başkasının yerine geçebileceği yönleriyle varolabilir; herkes bir yedektir, ya da yalnızca türün bir örneği. Herkes, birey olarak, yeri kesinlikle doldurulabilir, salt bir hiçliktir ve bunu zamanla o benzerliği kaybettiğinde iyice hissetmeye başlar. Böylelikle insanların sıkı sıkıya bağlı kaldıkları başarı dininin içsel yapısı değişmiş olur. Yoksunluk ve çaba gerektiren, zorluklardan yıldızlara giden yolun yerini, giderek artan ölçüde ödül almaktadır. Hangi şarkının hit olacağına, hangi figüranın kadın kahraman olarak işe yarayacağına ilişkin rutinleşmiş karar verme süreçlerindeki körlük unsuru, ideoloji tarafından göklere çıkarılır. Filmler, rastlantının altını çizer durur. (Kitabı yarıda bıraktım. Çünkü, okuduğum sayfalardan verilmek istenen anlamı alamadığımı hissettim. Bir dahaki sefere…)

Kültür Endüstrisi - Kültür YönetimiTheodor W. Adorno · İletişim Yayınevi · 2021249 okunma

··

194 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.