Kıyamete Bir Milyar Yıl, yer yer karmaşık anlatımı ve çoğu okuruna yetersiz gelen sonu nedeniyle kimilerine göre yetersiz bir roman. Ben, yetersiz yerine daha iyisi olabilirdi diyorum. Rus edebiyatının göze çarpan teknik özellikleri ile süslenmiş eser tempoyu yüksek tutarken bir yandan da gizemi dozunda veriyor. Kitabın sonu üzerine bu kadar düşünülmesini yersiz bulacak değilim. Sonuçta bir eser girişiyle sonuyla bir bütün. Sonu bana yetersiz gelmedi, eser halihazırda vurgulamak istediği noktayı bana aşılamıştı. Kopukluklar ve bunların yanı sıra ilerleyen yoğun anlatım sonucu belli yerlerde dikkat dağınıklığı çektiğim oldu. Fakat kitaptan ne kadar kaynaklanıyorsa bir o kadar da benden kaynaklanıyor bu durum. Bu yüzden eksik bir nokta hissetmedim. Kitabın püf noktası şu ki; bilimkurgu üstü kapalı bir şekilde elinize geliyor ve ona dikkat etmek sizlere düşüyor. Belirtildiği gibi kitap, fantastik olayları fantastik olmayan varsayımlarla nasıl açıklayacağı üzerine bir yol izliyor. Bu sebeple etkileyici anlatımı sayesinde okurken bir yandan sorduğu soruları biz okurlara sorgulatıyor. Kitabın bilim insanları çevresinde geçmesi de sorduğu soruların kapsama alanlarını ve niteliklerini artıran bir unsur. İşte bu şekilde yalnızca okumuyor, bir yandan da sorguluyorsunuz. Strugatski kardeşlerden okuduğum ilk eser oldu Kıyamete Bir Milyar Yıl. Kendileri hakkında yaptığım araştırmaya göre eserlerinde sürpriz son tercih etmediklerini gördüm. Kıyamete Bir Milyar Yıl'da da bu durum geçerli. Daha önce de belirttiğim gibi, vurgu noktasına çok önceden ulaşan ve bu nokta üzerindeki merakı akıcı cümlelerle canlı tutan eserin sürpriz bir sona ihtiyacı zaten yoktu. Yapabileceğim öneri, bilimkurgu konusunda fikir sahibi olmadan, belli klasikleri okumadan direkt olarak bu eserden başlamamak gerektiği yönünde.

Kıyamete Bir Milyar YılArkadi Strugatski · İthaki Yayınları · 20151,796 okunma

··

33 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Berkecan