BÜTÜN BU BİTMEK BİLMEYEN ASIRLARDAN SONRA BENİM TEK ÖZLEMİM HİÇLİK. Otostopçunun Galaksi Rehberinin 3. kitabı Hayat, Evren ve Herşey ilk iki kitaba göre kurgusu en oturmuş olanıydı. Ama sanırım bu sakinlik ve durağanlık yüzünden elimde biraz fazla dolandı. Ford, Arthur, Trillian ve Zaphod son kısımlar hariç bölümde pek haşır neşir değildi, yazar genel olarak hepsinden farklı farklı bölümlerde bahsettiği için biraz sıktı herhalde. Ama yine sıktığı için bırakılacak bir kitap değildi tabii ki. Yazarın olağanüstü hayal gücü, kelimelerle oynayışı, mega mizahı ile kitap okunabilir hale gelmişti. Zaphod'un bir bölümde Marvin'e benzemesine üzülsem de son bölümde yakınlaşmalarına sevindim. Ford kendini yere doğru fırlatıp yeri ıskalamayı o kadar çok istese de bunu onun yerine Arthur'un yapabilmesi beni çok şaşırttı.Bizim maymun adam Arthur yani. Beklemezdim ondan :)) Birde şu uçma hakkında verilen bilgiler kısmı baya eğlenceliydi. Bir sonraki en eğlenceli kısım ise Arthur'un yaratık ile karşılaşma anıydı. Yaratık "Arthur Dent, benim sonsuz katilim!" derken o kadar haklıydı ki intikamını alamadan Arthur onu yine etkisiz hale getirdi :)) Bu bölümde tüm herkes çok yıprandı aslında Ford kanepe ile Dünya'ya geldiğinde ; "Bilmek istemiyorum, görmek istemiyorum, duymak istemiyorum," diye bağırıyordu koşarken, "burası benim gezegenim değil, Dünya benim evim değil, burada olmayı ben istemedim, bir şeye karışmak istemiyorum, sadece beni buradan uzaklaştır, beni anlayabileceğim insanların arasına götür!" sözleri beni çok üzdü. Daha sonra Arthur'un 5 yıl boyunca ilk çağda kimsesiz kalması ve yalnızlığının, çaresizliğinin , boşluğun üstesinden gelmek için en iyi fikrin aklını oynatmak olduğunu düşünmesi beni üzdü ve sonra da şu dedikleri ;( "Yıllardır hiç kimseyi görmedim," dedi, "tek bir kişi bile. Nasıl konuşulduğunu bile zorlukla hatırlayabildim. Sözcükleri unutup duruyorum. Pratik yapıyorum, anlıyor musun? Şeylerle .... konuşarak pratik yapıyorum .... şeylerle .... onlarla konuşursan seni deli sandıkları şu şeyler nedir? Hani Üçüncü George gibi." "Krallar mı?" diye önerdi Ford. "Hayır, hayır," dedi Arthur. "Üçüncü George'un konuştuğu şeyler demek istiyorum. Tanrı aşkına, her yanımız onlarla dolu. Yüzlercesini kendim ektim. Hepsi öldüler. Ağaçlar! Evet, ağaçlarla konuşarak pratik yapıyorum." Kimse konuşmayı unutacak kadar yalnız kalmadığı sürece yalnızım demesin lütfen:) Zaphod'un ise Trillian'ın onu terk etmesi sonucu gemide bir başına kaldığında aklına evrende kendinden daha mutsuz daha yardıma ihtiyacı olan kişiler için bir şeyler yapması gerektiğini sonra da bu kişinin Marvin olduğunu fark ettiği sırada çok üzülmüştüm. Depresif androidden sadece bir tık iyi hissetmek çok kötü bir duruma benziyordu. Kitap genel olarak böyleydi. İlk iki kitaba göre daha az felsefikti ya da bana öyle geldi. Hayat, Evren ve Herşey'in cevabı da 4. kitaba kaldı. Kesinlikle okunması gereken bir seri ve bu kitap biraz dönüm noktası gibi yarıda bırakmamak için biraz zorlanıyorsun çünkü dediğim gibi ilk iki kitaba göre bir düşüştü. Herneyse sonunda bitirebildim ve dördüncü kitap Elveda ve Bütün O Balıklar İçin Teşekkürler'de neler olacak merak ediyorum.

Hayat, Evren ve Her ŞeyDouglas Adams · Alfa Yayıncılık · 20171,496 okunma

··

239 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

senânur