1972 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Heınrıch Böll'ün okuduğum ilk kitabı. Kitap kısa olmasına rağmen bir çok şeyi anlatmaya yetiyor. Kitapta, İkinci Dünya Savaşı'ndan hemen sonra Almanya'da yaşayan yirmili yaşlardaki bir tamirci ustasının bir günü anlatılıyor. Ama tabii ki basit olarak sadece o bir günde olan olaylar anlatılmıyor. Olayın kahramanı olan gencin geriye dönük yaşadıklarını anımsaması sonucu, geçmişle o gün bağdaştırılıp dramatize edilerek anlatılıyor. Kitapta ön planda bir aşk ve bir hayat mücadelesi var. Ama arka planda benim anladığım kadarıyla yazarın esas anlatmak istediği konu açlık duygusu. İnsana her şeyi yaptırabilecek derecede güçlü olan bu duyguyu müthiş bir şekilde işliyor ve bunu da ekmek ile sembolize ederek bize sunuyor. Nitekim kitabın ana karakteri de bu duyguyu geçmişte sık olarak yaşamış olduğundan, bir çok şeyler yapmış biridir. Bütün bunlar kitapta anlatılmaktadır. Ama ustaca anlatılmaktadır. Günün olaylarının içerisine gizli gizli girdirilip, hiç ilgisi olmayan bir yerde birden geçmişe gidilip kısa bir kaç acı cümleyle bahsedilmektedir. Yazarın müthiş bir tasvir ve betimleme özelliği var. Zaman, çevre ve kişi betimlemelerinin her birini veya hepsini ustaca yapabilen bir çok yazarın kitaplarını bugüne kadar defalarca okudum. Ama eylem betimlemesini bu derece ayrıntılı ve muhteşem yapan bir yazarın kitabını ilk defa okudum. Kitaptaki karakterlerin yaptıkları en ufak bir hareket bile, akla ve hayale gelemeyecek tüm ayrıntılarıyla aktarılıyor. Tabii ki yazar için olumlu olan bu özellik, aslında kitabı biraz uzatıyor ve okumayı da yavaşlatıyor. Sonuçta farklı bir yazar, farklı bir konu ve farklı bir uslupta yazılmış bir kitap okudum. Beğendim ve Böll okumaya devam edeceğim.

İlk Yılların EkmeğiHeinrich Böll · Can Yayınları · 2016393 okunma

··

89 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.