Olabildiğince spoiler vermemeye çalışarak, öncelikle kitabın konusundan azıcık bahsetmek istiyorum.
Harry Rawlins soygun ekibinin başı. Yıllardır soygun yaparak pahalı sanat eserleri, gümüş eşyalar ve mücevher üzerine uzmanlaşmış. Dostları tarafından oldukça sevilir ama işe sıra gelince ölümcül bir düşman. Şimdiye dek polise yakalanmamış fakat Müfettiş Resnick, Rawlins'i yakalamayı her şeyin önüne koymuş, kafasına takmış, yıllardır peşine koşsa bile hep eli boş geri dönmüş, acınacak hale gelip bir de üstüne Rawlins tarafından iftiraya uğrayınca iş hayatı da tehlikeye girmiş zavallı bir polis. Kitabın başında belirtildiği gibi, soyguna giderlerken Rawlins ve ekibi hayatlarını kaybetse de, Müfettiş Resnick bir hayaletin peşinde koşarak, kapanmamış dosyaları aydınlatmak, Rawlins'i çözülememiş düzinelerce soygundan sorumlu olduğunu ispatlamak amacıyla bu sefer Rawlins'in dul karısı Dolly'nin peşinde düşer. Resnick'in saçmaca davranışları, çizgiyi aşıp Rawlins olayına olan takıntısı yüzünden kendi sonunu da getirdiğinin farkında değildir ama işi çözmekte kararlı. Diğer taraftan dul kadınlar da eşlerinin ileriki tarihlerde soymak istedikleri yerleri öğrenip, her ihtimali hesaba katıp kusursuz soygunu planlayarak, kocalarının başladığı işi bitirmek amacıyla üç dul kendi aralarında anlaşır.
Bazı kitaplarda ve filmlerde soygun senaryoları belli bir amaç için yapılır. İşte bu yüzden bir çoğumuz filmlerde ve kitaplarda yasadışı adamlara-kadınlara ilgi duyar onları destekleriz. Örneğin benim soygun planları yapan dul kadınlara ilgi duyup onları desteklemem gibi.
Dul Kadınlar, oldukça heyecanlı, sırf fazla detaya girip o heyecanı yaratmak için saçma sapan uzatmalara girip okuyucuyu bıktırmayan, duygudan duyguya sürükleyip bir sonraki hamleyi düşündüren, zekâ dolu hamlelerin olduğu eşsiz bir kurguya sahipti. Hatta ara ara gülümsetti beni. Kitap bitti bitmesine ama ben herbir karakteri tek tek özleyeceğim.
