Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

336 syf.
·
Puan vermedi
Aldığın her nefeste
''Bu arada adım August. Size nasıl göründüğümü anlatmayacağım. Aklınıza ne geliyorsa muhtemelen ondan daha kötü görünüyorumdur.'' diye kendisini anlatmaya çalışan, hayal gücümü zorlayan August'u nasıl anlatacağımı bir türlü toparlayamıyorum. Genetik ve görülme olasılığı çok çok düşük bir rahatsızlığı olan August yüzünde fiziksel bir bozuklukla doğan, sıra dışı görüntüsüne rağmen son derece duygusal ve akıllı bir çocuk. On yaşına gelene yirminin üzerinde ameliyat geçirmiş. Ancak yüzünün düzelmesinin ihtimali yok ve Auggie böyle yaşamak zorunda. Annesinin yardımı ile beşinci sınıfa kadar eğitimini evde tamamladıktan sonra anne ve babası artık okula gitmesine karar verince ortaokula gidişiyle asıl hikaye burada başlıyor gibi bir şey. İnsanoğlu olarak biz, saat, gün, ay, yıl diye zamanı isimlendirip, iyi geçen yıllarımız için '' Lale Devri'' , kötü geçen yıllarımıza ise '' Zalim Yıllar'' diyerek vicdanımızı rahatlatma veya ödüllendirme çabasından başkaca hiç bir şey yapmayıp, güzelliklerle dolu olanları severek yad ederken hüzün ve acıları ağır basanlarını da sevmeyerek adını, şeklini seyrini kendimizin belirlediği bir kavrama zaman deyip ne kadar suç varsa üzerine yükleyip kurtuluyoruz. Nerede bir ezilen var nerede zulüm yapabildiğimiz sadece acımak oluyor. Empati ne demek farkında olmadan anlamadan dinlemeden sadece acımak.Aldığımızın her nefesin mucize olduğunu hissetmeden, değişemiyor gelişemiyor ve birleşemiyoruz. Ne kadar çok şey bildiğimize değil , nasıl yaşadığımıza bakacaklar öbür tarafta .Hayattaki en büyük zenginliğimiz kendimiz. Eğer her sabah uyanıp yataktan kalkabiliyor ve kendi işlerimizi kendimiz yapabiliyorsak başka zenginliğe ihtiyacımız yok ki Elimizin ayağımızın tuttuğu , sevgi ,umut dolu ,sağlıklı ve acı haberler duymayacağımız bir hayat ise en büyük mucizemiz. Auggie' nin küçük yaşında bu kadar güçlü olmasını hayranlıkla okudum.. Umarım ve dilerim ki bize sunulan zaman dilimini iyi kullanır, ne olursa olsun herkesin birer insan ve kimsenin kimseden gerçekten üstün olmadığına inanarak yaşarız. Keyifli okumalar...
Mucize
MucizeR. J. Palacio · Pegasus Yayınları · 201613,3bin okunma
··
405 görüntüleme
Tuba Okur Karatop okurunun profil resmi
Kaleminize sağlık Ferah abla, şükredilecek o kadar halimiz var ki..'her sabah uyanıp yataktan kalkabiliyor ve kendi işlerimizi kendimiz yapabiliyorsak başka zenginliğe ihtiyacımız yok.' Ne guzel demissiniz..Insan bunu en cok ameliyat rahatsizlik vs daha iyi anliyor ki anladim da..bi baskasinin yardimina ihtiyac duymak zor..o yuzden bahsettiginiz zenginlik cok baska..bu guzel inceleme icin tesekkurler🌸
Ferah okurunun profil resmi
Teşekkür ederim sağol Tuba. Evet elimiz ayağımız tutuyor, beynimiz de çalışıyor ise en azından geçerli bir mutluluk sebebi.
Nilüfer okurunun profil resmi
Filmini izledim, o da güzeldi, tavsiye ederim. youtu.be/ceUyQoFfhfw
Zeyneb Öztürk okurunun profil resmi
Filmi de güzeldi tavsiye ederim, ikinci kitabı da çıkmış; henüz okumadım. Kalemine sağlık Ferah...
Ferah okurunun profil resmi
Teşekkür ederim Sueda izlemedim filmini tavsiyen başım gözüm üstüne. 🌹💜
Eylül Türk okurunun profil resmi
Şair'in dediği ve ozanın içimize şifa sürer gibi söylediği... 'Eksiklik kendi özümde' youtu.be/gAElM_w0vls
Büşra T. okurunun profil resmi
Ferah hanım çok güzel yazıp çok güzel bir temenni ile noktalamışsınız incelemenizi, yüreğinize, kaleminize sağlık ancak temenniniz yani şu cümleniz: "ne olursa olsun herkesin birer insan ve kimsenin kimseden gerçekten üstün olmadığına inanarak yaşarız." mümkün olması o kadar güç bir durum ki. İnsanlar eşit koşullarda, eşit kulvarlarda olsalar bile ve hatta en çok da bu eşitlik durumlarında hep bir rekabete maruz bırakıldığı için bir üstünlük yarışına girmeye çalışıyorlar. Şu sıralar en çok rastladığım durumlardan çok basit bir örnek vereyim; benzer puanları alıp mülakata girmeye hak kazanmış mezun adayları düşünelim. Mülakata girmeye hak kazandığına göre yüzeysel olarak aranan niteliklerde bir denklik söz konusu ve bu denklikte de bir adım öne geçebilmek için denk olduğu insanlara göre bir üstünlük göstermek zorunda hissediyorlar ya da buna maruz bırakılıyor insanlar. Ya da arkadaşlıklarda bile benim gözlemlediğim genel olan bir durum var ki o da şu; iki arkadaştan biri diğerine göre daha fazla taktir ya da beğeni aldığında, diğeri arkadaşının o nitelikte bir insan olduğunu görerek sevineceği, gurur duyacağı yerde gereksiz bir aşağılık kompleksine kapılıp yine kendini üstün göstermek için çeşitli saçmalıklara baş vuruyor. Temenniniz güzel ancak insan soyu için mümkünatı çok zor bir beklenti.. Fazla uzattım, affola. Sevgiyle, güzellikle kalın. :)
Ferah okurunun profil resmi
Tüm umutlarımız temennilerimiz iyi olasılıklar için değil mi? Çok iyi anlıyorum sizi çok da hak vererek. Vazgeçmeyelim dilemekten, teşekkür ederim sağolun yorumunuz için.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.