Dört bin üç yüz sene evvel miladın yirmi üç yüzyıl öncesi bir gün Mezopotamya' da yine bir gün ve güneş doğuyordu ama bu çok farklı bir gün idi. Ninovayı sahipsizlik bürümüştü ve yeryüzünün bir ataya ihtiyacı vardı. Sapıtmış krallar kendilerini yeryüzünü hakim kılmış ve insanların tanrılarıydı. Firavunda bunun bir örnegi. Ama bir gün o doğdu. İnsanlığın atası. Hz. Muhammedin atası Hz. İbrahim. Daha o yeryüzüne gelmeden başta firavun sonra ne kadar cahil ve ahmak varsa hepsine korku salınmıştı. Bütün kadınların canına kıyıyorlardı tabi ki İbrahimin annesi Tila hariç Tila bütün zorluklara rağmen oğlunu dünyaya getirdi. Ama iş sadece doğurmakla bitmiyordu. Doğdukdan sonra da türlü eziyetler gördü ve İbrahim 10 yıl boyunca mağarada kaldı 10 yaşına kadar hiç bir şey görmedi ama İbrahim bebekken annesiyle karşısına çıkan Dadon hariç Dadonla doğdunundan beri mağaradaydı ve deprem olmuştu ama yüce Allahın sayesinde İbrahim Dadonun yanında yeryüzündeki bütün cisimleri öğrendi ve bir gün annesine İbrahimin yaşadığı müjdesi gitti. Tila oğlunu görünce öyle bir sevindi ki hiçbir şekilde ifade edilebilecek duygu değildi. Tila çok şaşkındı çünkü oğlu sanki 10 değil de 100 yaşındaki bir insan gibiydi. İbrahim hep yeryüzündeki maddeleri sorguladı ve bir yaratıcısı olduğunu düşündü hep sorguladı ama hiçbir zaman putlara tapmadı ve aksine çok nefret etti işin garip kısmı ise İbrahimin babasını çok iyi bir putçu olmasıydı. İbrahim hiçbir zaman putlarla geçinmedi bu sebepden ötürü babası azer bu duruma çok üzülüyordu halk onu deli olarak görüyordu. Ta ki pazardaki en büyük tanrılarını yıkıncaya denk. Ve herkes bu durumda İbrahimin sonunun gediğini düşünüyordu ve Firavun bir çok kişiyede danışarak en sonunda İbrahimin bütün acıları çekeceği en acı şeyin ateş yanmasını uygun gördüler. Ve İbrahim için herkes seferber olmuştu daha doğrusu ölmesi için. Ama tila ve sara hariç. Tabi yeryüzündeki hayvanlarda. İbrahim ölüme giderken bile gülümsüyordu ölüme giderken bile halkı Allaha inanmaya davet ediyordu. Ve İbrahim büyük ateşe atıldı. Herkes onun yandığını gördü ateş daha 100 metresinden hissediliyordu. Ama İbrahim ateşten sapasaplam çıkmıştı ve İbrahimin Allahını anlatması vakti gelmişti. Bundan sonra İbrahimi daha zorlu günler bekliyordu. Ama elbetteki sonunda umduğuna kavuştu yeryüzündeki bütün evlerinden daha güzel ev olan Allahın evini inşa etmişti. Ve gözlerini dünyaya kapatırken sevdiklerini başucuna aldı ve onlara öğütler vererek ebediyete uğurlandı. Herkesin alıp bir solukda okuyacağı kitapda ummadığımdan çok daha fazlasını buldum herkesin okuyup hayatında idrak etmesi ümidiyle... ALLAH ISMARLADIK!

Hz. İbrahimAhmet Cemil Akıncı · Bahar Yayınları · 201371 okunma

·

50 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.