Bu kadar heyecan ve üzüntüden sonra bir türlü uyuyamıyordum. Kah dalıyor, kah birisi dürtmüş gibi birdenbire ayılıveriyordum. Kısa dalma anlarımda da korkunç düşler üstüme basıyor, eziyordu beni... Bağırmak istediğim halde sesim boğazımda düğümleniyordu. Sonunda gecenin geç saatinde kapının gıcırdadığını hayal meyal duydum, ama birden kendime gelemedim. Gözlerimi açtığım zaman babamı gördüm. Yüzünü ölü beyazlığı kaplamıştı. Kapının yanına çektiği bir sandalyeye oturmuş, bir şeyler düşünüyordu. Her yanı koyu sessizliğe gömülmüştü, eriyen mumun ışığında odamızın görünüşü büsbütün sevimsiz, hüzün vericiydi.
Sayfa 49 - Varlık Yayınları - Nihal Yalaza Taluy Çevirisi
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.