Icimde susmus bir ses var
Yoklugumu haykiran…
Nereye ceksem kendimi
Vardigim bir yer yok…
Yoklugun öyle yaman bir bela ki
Hersey siliniyor dokunuslarinin izi olmayinca
Seni sevmek öyle güzel ki
Ah yaşamın anlamazligi siliniyor
Varligindaki beni düşünüyorum
Öyle zengin,oyle umutlu,öyle sevincli…
Ne varsa yasama dair
Seni sevmelerimde öğreniyorum
Ah yoklugun olmasa
Su gidislerin bölmese sevincli cennet düşlerimi
Icimde susmus bir ses var ama
Gidisini benden gizleyen
Yoklugunun acisini ruhumun derinliklerine gömen…
Ah sevgili sen olmayinca
Susar icimdeki butun sevda sesleri
Oysa bakislarina doldugum her anda
Dudaklarina ask notalari düşerdi
Her öpüşte evrenin muzigi dolardi ruhuma
Ayriligimizin olacagi aklima bile gelmezdi
Gidisin kiyamet gibi gelirdi
Senden sonra herseyin yok olacagini bilirdim
Ve korkardim yok olmaktan sensizliginde
Sustururdum yoklugunu fisildayan sesleri
Ihanet ederdim bütün gerceklere
Susardim… sustururdum…
Ey sevgili sana seslenmekten yorulmuyor kalbim
Icimdeki umudun en tatli kokususun
Kalp atislarimin en ahenkli ritmi…
Ben yasamin en renkli kiyisinda
Dokunuslarindan emanet umutla
Aski yaralayacak tek bir sitem sozu etmeden
Seni sevmekten hic vazgecmeyen inatci yuregimle
Bekleyecegim sevgili
Bekleyecegim sevdani…