Bütün anneler, annelerin en güzeli,
Sen, en güzellerin güzeli.
On üçünde evlendin,
On beşinde beni doğurdun,
Yirmi altı yaşındaydın,
Yaşamadan öldün.
Sevgi taşan bu yüreği sana borçluyum.
Bir resmin bile yok bende,
Fotoğraf çektirmek günahtı.
Ne sinema seyrettin, ne tiyatro.
Elektrik, havagazı, su, soba,
Ve karyola bile yoktu evinde.
Denize giremedin,
Okuma yazma bilmedin.
Güzel gözlerin,
Kara peçenin arkasından baktı dünyaya.
Yirmi altı yaşındayken
Yaşamadan öldün...
Anneler artık yaşamadan ölmeyecek...
Böyle gelmiş,
Ama böyle gitmeyecek!
Sayfa 7Kitabı okudu
··
42 görüntüleme
Defalarca okuyup göz yaşlarıma hakim olamadım...
Bu yorum görüntülenemiyor
Beni çok ağlattı.
kitabın 399. sayfasında demiş ki: "çok hırslı bir çocuktum, adımın unutulmasına bir türlü razı olamıyordum..." bir insan adını bu kadar güzel mi bırakır gelecek nesillere...Nesin Vakfı çok yaşasın...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.