Eskiler sık sık dile getirir ya:" Bizim zamanımızda..." cümleleriyle başlayan özlemlerini, belki memnuniyetlerini.... Eskilerden olmasam bile ben de özlemini çekiyorum o zamanların. İçi boşalmış insanlardan ziyade içleri dolu dopdolu olan o birbirinden değerli insanların zamanında yaşamak güzel olurdu.
Yazar Orhan Okay Vefa Lisesi ile başlayıp tanışma fırsatı bulduğu, yakinen tanıdığı, aynı sırada oturduğu, ders aldığı, dost olduğu, yolculuk ettiği, şöyle bir gördüğü, görmeyip sadece ismini duyduğu birbirinden kıymetli insanları anlattığı bu eser gerçekten okumaya değer.
Hayatında büyük yer tutan " mabede girer gibi sınıfa girerdi" dediği Nurettin Topçu, her ikisi de hocası olan Mehmed Kaplan ve fakültedeki pek çok hocadan [hepsinden desem ayıp mı olur?] daha farklı bir seviyede diyerek ayrı bir övdüğü Ahmed Hamdi Tanpınar, hasbî (yani isteyerek karşılık beklemeden hizmet eden) diye adlandırdığı Rahmi Eray, kıvırcık saçlarıyla hatırladığı Dergah Yayınlarının kurucusu Ezel Erverdi, İmam Hatip okullarını ihya eden değerli insan, 
Dindar Bir Doktor Hanım(Ayşe Hümeyra Ökten' in babası Mahmud Celaleddin Ökten nam- ı diğer Celâl Hoca, bir dönem Celâl Hoca' dan birlikte ders aldıkları İlhan Ayverdi Hanımefendi, kalabalığın yalnızlığında yaşamış İstiklal Şairi Mehmed Akif, onun yakın dostu Hasan Basri Çantay, Hellmut Ritter' in öğrencilerinden Ahmet Ateş, Nihad Sami Banarlı, Fevziye Sultan lakabıyla tanınan Fevziye Abdullah Tansel, geçen yıl kaybettiğimiz Fuat Sezgin, İstanbul Mektupçusu Osman Nuri Ergin -ki İstanbul' un çoğu sokağının ismi onun emeğidir.- "Acaba Mustafa Kutlu' nun Tahir Sami Bey' i bu kişi mi?" diye düşündüğüm koca kütüphanesini Erzurum Atatürk Üniversitesi'ne bağışlayan Kitap Dostu Seyfettin Özege, " Ben yürürken zamanımı iyi kullanmak için hep düşünmeyi tercih ederim." diyen müzelere büyük hizmetleri dokunan Süheyl Ünver, Küllük şairi Kesriyeli Sıtkı Akozan, Sahhaf Raif Yelkenci ve İbnülemin Mahmut Kemal İnal, Nurettin Topçu'nun " Nasıl olur da insan yapımı bir makinenin Allah yapısı olan ve mahlukatın en şereflisi insana çarpmaya, onu çiğnemeye ne hakkı var?" dediği, elim bir kazada vefat eden Hattat Halim Özyazıcı, Muallim Naci' nin kızı Ahmet Mithat' ın torunu Nigar Ulusoy, Osmanlı Tarihi Kronolojisi yazarı İsmail Hami Danişmend, İstanbul Ansiklopedisi yazarı, Kesriyeli Sıdkı Bey' in Küllükname' de " Küllüğün tarihini bir gün o yazar" dediği Reşat Ekrem, Çalıkuşu yazarı Edebiyat Müfettişi Reşat Nuri, en büyük şair Yahya Kemal, Kaldırımlar Şairi Necip Fazıl, siyasette kaybolan hem zindan hem de han duvarları şairi Faruk Nafiz...
Bütün bu değerli, nitelikli, birbirine kıymetli Hocalar,Sahhaflar, Hattatlar Orhan Okay'ın anıları ve kalemiyle bambaşka bir anlatım ile ortaya çıkıyor. Her şahısta mutlaka o kişiye ait kitap; yoksa onu anlatan bir kitap mutlaka var. Bu kitapların çoğu şimdi baskısı tükenmiş yahut da 7.000 lira gibi bir fiyatla Sahhaflara düşmüş durumda. Pek çoğunu tanımama ve okumama vesile olan başta Orhan Okay ve çoğu vefat eden bu değerli insanlara Allah' tan rahmet diliyorum. Onlar kadar güzel insanların gelmeyeceğini bilmek cidden acı verici.
··
625 görüntüleme
Hepsi bir umman aslında. Her okuduğumuzda çok daha fazlasını bulacağımız en nadide yazarlar. Peyami Safa' nın bu kitaptaki bahsini çok sevmiştim. Kardeşi ile bir nevi karşılaştırma yapıp sağlık ve yazma yeteneğine dair bir gözlem sunmuş. Ama bu bilgi ile beraber bu yazarlara daha da öncelik vermem gerekecek. :)
Bu yorum görüntülenemiyor
Kesinlikle Sevgili Hocam. Ömür az, kitap çok. Dursun Gürlek kitapların hepsini okumak mümkün olmadığından göz atarak okumak gerektiğini söylüyor. Tabi her kitapta bu mümkün olur mu emin değilim.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.